آنچه از شرح حال زندگانی حضرت خدیجه(س) از منابع مهم تاریخی و روایی به دست میآید، نشان از شخصیت والای ایشان در عصر جاهلیت و در صدر اسلام دارد. آن حضرت با نگاهی فراتر از عصر و زمان خود، در حالی
زندگی مشترک خود را با پیامبر اسلام(ص) آغاز کرد که جامعه آن روز سرزمین عربستان، از فرهنگ و تمدن دور بوده و زن در جامعه جایگاهی نداشته است. رسول خدا(ص) در ابتدای رسالت، در شرایط سختی به سر میبرد به طوری که یارای اظهار نبوت خویش را نداشت. حضرت خدیجه(س) به عنوان اولین حامی و مونس در تمامی لحظات و موقعیتها از همسر خود پشتیبانی کردند به طوری که تمامی اموال و اعتبار اجتماعی خود را در راه مصالح اسلام صرف کردند. بی تردید زنان مسلمان با الگوگیری از شخصیت ارجمند و نقشهای مختلف ایشان در عرصه های ایمانی، همسرداری، تربیت فرزند، مدیریت در امور، فعالیت اقتصادی و اجتماعی، میتوانند در جهت رشد و ارتقاء خانواد و خود، گامی اساسی بردارند. با توجه به اهمیت و ضرورت شناخت جایگاه و موقعیت این بانوی مخلص که در تکوین بنای اسلام و پیشرفت آن گام برداشتند، در این مقاله سعی شده تا جایگاه ممتاز و
نقش موثر و ویژه ای که آن حضرت در دوران حیات خود ایفا کردند، بررسی شود.