اثرات افزایش سطح پروتئین خام جیره پیش از زایش با استفاده از پودر ضایعات کشتارگاهی طیور بر توان تولیدی و سلامت گاوهای شیری هلشتاین

هدف از این پژوهش، مقایسه اثرات دو سطح پروتئین خام جیره با استفاده از تغذیه پودر ضایعات کشتارگاهی طیور در اواخر دوره آبستنی۵ بر توان تولیدی، متابولیت های خون، شاخص های تولید مثلی و ترکیب آغوز گاوهای هلشتاین بود. لذا ۱۶ راس گاو دو و چند بار زایش کرده که در ۶±۲۶ روز پیش از زایش بودند، در این آزمایش استفاده شد. وزن بدن گاوها در شروع آزمایش ۱۱۷±۷۶۶ کیلوگرم و نمره وضعیت بدنی در شروع آزمایش ۵/۰±۵۶/۳ بود. دو جیره آزمایشی در این تحقیق با ۱۴ و ۱۶ درصد پروتئین خام استفاده شد. تولید شیر، پروتئین، لاکتوز، چربی و کل مواد جامد بدون چربی تحت تاثیر سطح پروتئین خام جیره قرار نگرفت. تولید آغوز اولین دوشش، ترکیبات آغوز (چربی، پروتئین و کل مواد جامد)، متابولیت های خون (کلسیم، گلوکز، پروتئین تام، نیتروژن اوره ای، آلبومین و گلوبولین)، و برخی از شاخص های تولید مثلی (طول آبستنی، روزهای باز، فاصله نخستین سرویس تا آبستنی، تعداد سرویس به ازای هر آبستنی، نرخ آبستنی با اولین سرویس و نرخ آبستنی در ۱۲۰ روز اول شیردهی)، و وقوع بیماری های متابولیکی به وسیله سطح پروتئین خام جیره پیش از زایش تحت تاثیر قرار نگرفت. هیچ اختلاف معنی داری در تغیرات وزن بدن و نمره وضعیت بدنی در گاوهای دریافت کننده دو جیره متفاوت، مشاهده نشد. غلظت نیتروژن اوره ای خون طی دوره پیش از زایش در گاوهای تغذیه شده با افزایش درصد پروتئین خام به طور معنی داری افزایش یافت. مقدار کلسترول سرم در طول دوره پیش از زایش و دوره پس از زایش با افزایش پروتئین جیره کاهش معنی داری نشان داد. در کل گرچه چربی آغوز به طور عددی در تیمار دو کاهش یافت و سطح گلوکز پس از زایش با افزایش درصد پروتئین خام افزایش یافت، اما به نظر می رسدکه خورانیدن ۱۶ درصد در مقایسه با ۱۴ درصد پروتئین خام در مرحله پا به زا هیچ مزیت قابل توجهی نداشت. بنابراین خورانیدن سطح ۱۴ درصد پروتئین خام به گاوهای پابه زا توصیه می شود.