بررسی تحمل به سرما در لاین های نخود تیپ دسی در کشت پاییزه منطقه سردسیر دیم

نخود در بین حبوبات هم از نظر سطح زیر کشت و هم از نظر تولید در درجه اول اهمیت قرار دارد. با این وجود عملکرد تولید آن پایین است و یک شکاف بین عملکرد بالقوه و عملکرد واقعی آن وجود دارد. سودمندی و افزایش عملکرد ناشی ازکشت نخود در پاییز طی پژوهشهای متعددی به اثبات رسیده است. برای تغییر تاریخ کشت نخود از بهار به پاییز لازم استارقام نخود متحمل به سرما اصلاح و معرفی شوند. در این بررسی به منظور دستیابی به ژنوتیپ های مقاوم و یا متحمل به سرمای نخود دسی و با عملکرد دانه بیشتر، از ۸۱ ژنوتیپ نخود دسی خزانه ایکریسات در قالب طرح لاتیس ۹×۹ و دوتکرار همراه با شاهد کاکا در منطقه سردسیری ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه استفاده شد. با توجه به نتایج، بینژنوتیپ ها از نظر تمام صفات بجز روز تا ۵۰ درصد گلدهی و روز تا رسیدگی فیزیولوژیک اختلاف معنی دار وجود داشت.برای صفت عملکرد، اختلافات در سطح ۵% و برای صفات وزن صد دانه و ارتفاع بوته در سطح ۱% معنی دار بود. ۶۵ درصدژنوتیپ ها تحمل بالایی به سرما نشان دادند. با در نظر گرفتن صفاتی از قبیل عملکرد بالا، تحمل به سرما و وزن صد دانهپایین، ۳۰ ژنوتیپ برای آزمایشات تکمیلی انتخاب شدند.

Keywords:

عملکرد , کشت پاییزه , نخود دسی