تحلیل آمایش انسانی موثر بر مدیریت بحران بیابان زائی در شهرستان ورامین

این مطالعه با هدف تعیین نقش متغیرهای جغرافیای انسانی در ابعاد اجتماعی – اقتصادی در گستره جغرافیائی متغیرها برای کاهش بیان زائی در استان تهران و در منطقه ورامین انجام شد. نوع تحقیق حاضر کاربردی بود که به روش علی - ارتباطی انجام شد. جهت تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده گردید. بر اساس این فرمول و با درجه خطای ۵ درصد، حجم نمونه ۲۳۸ نفر تعیین شد که به شیوه طبقه ای تناسبی انتخاب شدند. روائی ابزار تحقیق که پرسشنامه ای محقق ساخت بود بر اساس نظر متخصصین مرتبط و پایایی آن نیز با آلفای کرونباخ محاسبه گردید که این ضریب ۹۳/۰ بدست آمد. نتایج تحقیق برای متغیرهای مختلف بر اساس آزمون رگرسیون نشان داد، مولفه افزایش مشارکت همگانی با شیب خط رگرسیونی ۷۳۲/۰، مولفه خرده فرهنگ ها (۷۲۷/۰)، نگرش بهره برداران (۷۰۴/۰)، حمایت اقتصادی دولت با ضریب ۷۹۸/۰، مولفه میزان استفاده از روش های ترویجی در این مدل برابر با ۷۹۹/۰ و درآمد بهره برداران در این مدل برابر با ۷۱۶/۰ واحد توان تبیین واریانس نقش مثبت در متغیر بیابان زدایی داشتند.

Keywords:

مشارکت همگانی , خرده فرهنگ ها , نگرش بهره برداران , وضعیت اقتصادی , روش های ترویجی و شهرستان ورامین