اثر سن از شیرگیری بره بر عملکرد تولیدی و اقتصادی میش و بره بلوچی

این آزمایش به منظور تعیین بهترین سن از شیرگیری بره برای افزایش بازده تولیدی و اقتصادی می شها و بره های بلوچی انجام شد. تعداد ۳۰ راس۴۷ کیلوگرم و ۳۰ راس بره آنها ( ۱۵ راس نر و ۱۵ راس ماده ) با میانگین وزن ± ۰/ میش بلوچی تک قلوزا و شکم دوم زایش با میانگین وزن ۵۸ و ۱۲ هفتگی بعد ، ۴/۵ کیلوگرم به طور تصادفی به ۳ گروه ۱۰ راسی شامل ۵ راس بره نر و ۵ راس بره ماده تقسیم شدند. بره ها در سه سن ۴ ± ۰/۰۵از زایش به روش ناگهانی از شیر گرفته و می شها نیز خشک شدند. میزان افزایش وزن روزانه، وزن، ماده خشک مصرفی روزانه، فراسنجه های خونیبره ها در هفته دوازدهم بعد زایش، وزن و ماده خشک مصرفی روزانه میش ها در زمان از شیرگیری و نسبت اقتصاد ی سود به هزینه در هر تیمار بادر قالب طرح کاملا تصادفی بررسی شد. بر اساس نتایج به دست آمده، زود از شیرگیری بره ها در سن ۴ هفتگی SAS نرم افزار GLM استفاده از رویهموجب بهبود معن یدار در افزایش وزن روزانه، وزن، مقدار ماده خشک مصرفی روزانه در می شها و بره ها و کاهش مصرف شیر توسط بر ه ها شد . سطحسرم خون بره های از شیرگرفته شده در ۴ هفتگی در مقایسه با دو گروه دیگر بالاتر بود. نسبت اقتصادی سود به هزینه IGF- و هورمون ۱ ALP آنزیمنیز نشان داد از شیرگیری در ۴ هفتگی می تواند موجب افزایش معنی دار سود دامدار در مقایسه با دو روش دیگر شود.

Keywords:

افزایش وزن روزانه , زمان از شیرگیری , فراسنجه های خونی , نسبت منفعت به هزینه