بررسی میزان وقوع لنگش در گاوهای هلشتاین با روش گیت اسکورینگ و ارتباط آن با تولید، شکم زایش و امتیاز وضعیت بدنی حیوان

به منظور تعیین امتیاز حرکتی، شدت بروز لنگش و تعیین ارتباط آن با سن حیوان تحقیق حاضر با استفاده از ۳۹۷ راس گاو شیری هلشتاین انجام گرفت. امتیاز حرکتی با استفاده از ۷ ویژگی حرکتی حیوان تعیین شد. نتایج تحقیق نشان داد که بیش از ۵۶ درصد از گاوهای گله فاقد مشکلات حرکتی بودند. بیش از ۴۰ درصد حیوانات در ردیف گاوهای مشکوک به لنگش تحت کلینیکی قرار گرفتند و در حدود ۵/۳ درصد گله نیز علایم مشهود لنگش کلینیکی را نشان دادند. همچنین با افزایش سن گاو یا شکم زایش میزان احتمال بروز انواع لنگش در گاوها افزایش یافت.گاوهای شکم اول و دوم کمترین میزان بروز لنگشهای کلینیکی و تحت کلینیکی را نشان دادند. اما از شکم دوم به بالا فراوانی وقوع لنگشهای کلینیکی و تحت کلینیکی افزایش چشمگیری نشان داد. گاوهای شکم اول و دوم با گروه شاهد تفاوت معنی داری در میزان بروز لنگش نشان دادند (۰۱/۰P< ). با توجه به گروه بندی حیوانات از نظر میزان تولید، بین گروههای تولیدی تفاوت معنی داری از لحاظ امتیاز حرکتی وجود داشت (۰۱/۰P< ) . گاوهای با امتیاز وضعیت بدنی پایین بیشترین میزان بروز لنگش های کلینیکی و تحت کلینیکی را داشتند هر چند که تاثیر امتیاز وضعیت بدنی بر امتیاز حرکتی معنی دار نبود.

بررسی میزان وقوع لنگش در گاوهای هلشتاین با روش گیت اسکورینگ و ارتباط آن با تولید، شکم زایش و امتیاز وضعیت بدنی حیوان Keywords:

گیت اسکورینگ , لنگش کلینیکی , لنگش غیرکلینیکی , امتیاز حرکتی