تاثیر بازی های حرکتی و رایانه ای بر توجه و روابط اجتماعی دانش آموزان پسر مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی ۱۲-۱۰ سال

مقدمه: کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش­ فعالی علاوه بر مشکلات عملکرد توجه و هوشیاری، پایین ترین سطح فعالیت اجتماعی را نشان می ­دهند و مشکلات بیشتری در دوستیابی و حفظ آن دارند. هدف: هدف از تحقیق حاضر تاثیر بازی های حرکتی و رایانه ای بر توجه و روابط اجتماعی دانش آموزان پسر مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش ­فعالی ۱۲-۱۰ سال بود. روش: پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با دو گروه تجربی و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش ­آموزان پسر ابتدایی ۱۲-۱۰ سال مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش ­فعالی منطقه ۴ تهران در سال ۱۴۰۰ بودند. از میان آن ها تعداد ۳۶ نفر به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. بازی های حرکتی و رایانه ای در ۸ هفته و هر هفته در ۳ جلسه ۶۰ دقیقه ای صورت پذیرفت. پرسشنامه کانرز نسخه والدین و پرسشنامه زبوف در پیش آزمون و پس آزمون توسط والدین پر شد. از تحلیل واریانس مرکب و از آزمون تی همبسته جهت تحلیل داده­ ها و با استفاده از نرم ­افزار SPSS نسخه ۲۳ استفاده شد. یافته­ ها: بازی­ های حرکتی و رایانه ­ای تاثیر مثبت معنی ­داری بر توجه و ارتباط اجتماعی داشتند؛ همچنین بازی های حرکتی و رایانه ای بر مهارت های ادراکی- حرکتی دانش آموزان بیش فعال پسر تاثیر مثبت معنی­ داری دارد (۰/۰۵≤P) اما بین تاثیر این دو مداخله بر هیچ یک از متغیرهای تحقیق تفاوت معنی­ داری مشاهده نشد (۰/۰۵≥P). نتیجه گیری: بازی های حرکتی و رایانه ای موجب بهبود توجه و روابط اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی می شود؛ بنابراین پیشنهاد می شود از این بازی ها برای کمک به کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی استفاده شود.

Keywords:

Motion games , Computer games , Attention Deficit Hyperactivity Disorder , Attention , Social communications , بازی های حرکتی , بازی­ های رایانه­ ای , نقص توجه/ بیش­ فعالی , توجه , روابط اجتماعی