امروزه نه تنها حمل و نقل به عنوان زیربنای توسعه تلقی می گردد بلکه به عنوان صنعتی به آن نگریسته می شود که می تواند علاوه بر نقش مهم و کارآمد درباروری امکانات و استعدادهای بالقوه جامعه از طریق جابجایی بار و مسافر درآمدزایی و سودآوری بالایی برای اقتصاد ملی به همراه داشته باشد و پیوند ناگسستنی بین عوامل مختلف رشد و توسعه را فراهم آورد. این صنعت مه م به چهارزیربخش جاده ای ریلی هوایی و دریایی تقسیم میگردد که با گسترش فعالیت های گوناگون دریایی و افزایش حجم معاملات بازرگانی میان کشورها و از آنجا که بیش از 90 درصد حجم تجارت جهانی از طریق دریا صورت میگیرد می توان گفت حم لو نقل دریایی نقش استراتژیک دراقتصاد ایفا می کند و کشورهایی که از موهبت دسترسی به آب و دریا برخوردارند می توانند سهم خود را در اقتصاد بین الملل تثبیت نمایند. گرچه نیاز به حم لو نقل دریایی از تجارت آزاد بین المللی نشات می گیرد اما عواملی از قبیل پایین بودن هزینه حمل تاثیربربهای تمام شده جابجایی عوامل تولید تاثیر بربهره وری کل عوامل تولید و سبب ارایه خدمات بهینه توسط این صنعت درحال رونق گردیدها ست و می تواند نیروی محرکه ای درسیر صعودی تجارت باشد و به رشد اقتصادی روزافزون جوامع و افزایش سهم آنها از بازارهای بین المللی بینجامد.