بررسی بوم شناسی فردی گیاه دارویی آویشن (Thymus kotschyanus) در بوم سازگان مرتعی شهرستان بشرویه، استان خراسان جنوبی
Publish place: Iranian Medicinal plants Technology، Vol: 4، Issue: 1
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 395
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMPT-4-1_002
تاریخ نمایه سازی: 22 فروردین 1401
Abstract:
به منظور مطالعه بومشناسی فردی گونه آویشنکوهی (T. kotschyanus) تحقیقی در سال ۱۳۹۸ در بومسازگان مرتعی شهرستان بشرویه انجام شد و شرایط رویشگاهی (توپوگرافی، خاک و اقلیم)، فنولوژی، شاخصهای کیفیت علوفه، تاج پوشش و تیپهای گیاهی همراه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مطالعات هواشناسی یک دوره ۳۰ ساله (۱۳۶۸-۱۳۹۸) نشان داد متوسط بارندگی سالیانه ۱۲۶ میلیمتر و دمای متوسط سالانه ۱/۱۹ درجه سانتیگراد است. بافت خاک شنی- لوم و مقدار هدایتالکتریکی آن ۸۱/۱ (دسیزیمنس بر متر)، اسیدیته ۵/۸، مقدار مادهآلی ۴/۱ درصد، ازتآلی ۰۱۶/۰ درصد، مقدار فسفر۱/۷ (میلیگرم بر لیتر)، پتاسیم ۸۵/۰ (میلیگرم بر لیتر)، کلسیم ۰۹/۷ (میلیگرم بر لیتر)، منیزیم ۲۴/۳ (میلیگرم بر لیتر)، کلر۶۷/۹ (میلیگرم بر لیتر) و آهک ۶/۵ درصد میباشد. حداقل ارتفاع ۱۵۷۸ متر، حداکثر ۲۳۸۹ متر و ارتفاع متوسط رویشگاه ۱۹۸۳ متر از سطح دریا میباشد. شیب عمومی منطقه رویشگاه حدود ۲۵ الی ۴۰ درصد و جهت عمومی شیب، جنوبغربی و جنوب میباشد. متوسط پوشش گیاهی رویشگاه، ۳۷ درصد و پوشش گیاهی گونه آویشنکوهی، ۵/۲ درصد میباشد. شروع رشد رویشی از نیمه اول فروردین، گلدهی از نیمه دوم اردیبهشت و بذردهی از نیمه دوم تیرماه میباشد و شروع دوره خواب در گیاه از نیمه دوم شهریورماه میباشد. همچنین بین درصد پروتئینخام، درصد دیوارهسلولی بدون همیسلولز، درصد هضمپذیری ماده خشک و انرژی متابولیسم در دو مرحله رویشی و زایشی در سطح یک درصد اختلاف معنادار مشاهده شد. برآوردهای اولیه نشان داد که حدود ۸۰ درصد پایههای گیاه آویشنکوهی در رویشگاه سرند و خدافرید قابلبهرهبرداری و صرفه اقتصادی دارند. با توجه به ارزش دارویی و حفاظتی گونه مورد بررسی، پیشنهاد میشود از این گونه جهت اصلاح و توسعه مراتع و همچنین بهرهبرداری اقتصادی آن در مناطق مشابه شرایط اکولوژیکی منطقه مورد بررسی استفاده شود.
Keywords:
Authors
رضا یاری
استادیار پژوهشی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد. ایران
مجید دشتی
دانشیار پژوهشی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران
مهناز زینبی
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مرتعداری. دانشگاه تربت حیدریه
سید مصطفی پارسا محبی
دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته گیاهان دارویی. دانشگاه آزاد واحد فردوس
نرجس عزیزی
استادیار پژوهشی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد. ایران