مقایسه عملکرد روش های شبکه عصبی و روش شرارد در تشخیص واگرایی خاک های رسی

خاک های مشکل آفرین به عنوان یکی از عوامل تخریب بناهای خاکی، شاخه ای از علم مکانیک خاک را به وجود آورده است و خاک های واگرا یکی از این وع خاک ها می باشند. خاک های رسی واگرا هنگامی که در معرض نشت متمرکز و یا جریان سطحی آب قرار می گیرند به صورت کلوئیدی در آن حل و به سرعت شسته شده و فرسایش می یابند. در بسیاری از بررسی های انجام شده در کشورهای مختلف وهمچنین در بسیاری از از پروژه های داخل کشور مان، همبستگی خوبی بین نتایج آزمایشات شیمیایی و فیزیکی وجود ندارد. استفاده مهندسین از معیار شیمیایی شرارد به علت سادگی تشخیص میزان واگرایی خاک ها با استفاده از این نمودار امروزه افزایش یافته ولی باید به این نکته توجه کرد که به عنوان مثال در اکثر خاک هایی که در آزمایش پین هول غیر واگرا هستند نمودار همبستگی شرارد این خاک ها را در گروه خاک های واگرا قرار میدهد و این مسئله قضاوت در مورد خاصیت واگرایی را مشکل کرده است . در این تحقیق با مطالعات انجام شده بر روی بیش از 150 مورد نمونه خاکی با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی سعی بر آن شد تا نتایج حاصل از آزمایشات پین هول و معیار های شیمیایی شرارد با هم مورد مقایسه قرار گرفته و در صد همگرایی بین این نتایج مورد بحث و ارزیابی قرار گیرد

Keywords:

خاکهای رسی , واگرایی , آزمایش پین هول , شبکه عصبی مصنوعی , معیار شرارد