ارزیابی عملکرد رهبری سرپرستاران بیمارستان های آموزشی اراک در سال ۱۳۸۹

Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 140

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_DMED-18-5_008

تاریخ نمایه سازی: 23 فروردین 1401

Abstract:

مقدمه و هدف: با افزایش پیچیدگی در سیستم مراقبت سلامت، تقاضا برای رهبری اثربخش پرستاری لازم است. لزوم انجام مطالعاتی در خصوص سبک های رهبری مختلف که به رهبری پرستاری کمک کند تا پاسخگوی مسئولیت های مدیریتی باشد مورد تاکید است. هدف از انجام این پژوهش، تعیین سبک رهبری سرپرستاران با ابزار خودسنجی و دگرسنجی و تعیین اثربخشی، انطباق پذیری و انعطاف پذیری سبک ها در سال ۱۳۸۹ است. مواد و روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی - تحلیلی بوده، ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد «توصیف اثربخشی و انعطاف پذیری رهبری(LEAD) » است. که به دو صورت خودسنجی و دگرسنجی ساخته شده است. ۳۳۰ نفر، شامل ۴۲ سرپرستار و ۲۸۸ پرستار در بیمارستان های آموزشی اراک به روش سرشماری، پرسشنامه ها را تکمیل کردند.. داده ها با آمار توصیفی- تحلیلی با استفاده از SPSS ۱۳ تجزیه وتحلیل شدند. نتایج: ۸/۷۳% سرپرستاران زن، ۱/۸۸% متاهل، ۷/۳۵% در رده سنی ۳۵ تا ۴۰ سال و ۵/۴۰% دارای سابقه خدمت ده تا پانزده سال بودند؛ همچنین۸/۹۵% پرستاران زن، ۴/۵۱% متاهل، ۴۲% در رده سنی ۲۶ تا ۳۰ سال و ۳/۵۷% سابقه خدمت کمتر از پنج سال داشتند. سبک توجیهی، بیشترین میانگین را از دیدگاه سرپرستاران و پرستاران دارا بود. سبک رهبری اثربخش بیشترین درصد را از هر دو دیدگاه به خود اختصاص داد؛ بااین حال، انطباق پذیری بالا، کمترین میزان و انعطاف پذیری پایین در سبک رهبری تفویضی، بیشترین درصد  را از هر دو دیدگاه به خود اختصاص دادند. نتیجه گیری: سبک رهبری اثربخش همراه با انطباق پذیری و انعطاف پذیری پایین، نتیجه ارزیابی عملکرد رهبری سرپرستاران بیمارستان های آموزشی اراک بود. نتایج این مطالعه، رهنمودهایی برای برنامه بهسازی مدیریت، پرورش و برنامه ریزی حرفه ای سرپرستاران فراهم می کند؛ بدین ترتیب، آموزش سرپرستاران درباره رهبری موقعیتی با تاکید بر نقش رهبری در فرایند مدیریت و اثربخشی پیشنهادمی شود.

Authors

زهرا پورفرزاد

گروه پرستاری، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی

زهره قمری زارع

گروه پرستاری، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی قم

زهره ونکی

گروه پرستاری، دانشگاه تربیت مدرس

مجتبی قربانی

بیمارستان آموزشی درمانی شهید هاشمی سنجانی اراک

مجید زمانی

عضو کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی اراک