بررسی رادیوگرافیکی تغییرات ابعادی کانال و حوادث در دندان های مولر متعاقب استفاده از روش های اینسترومنتیشن دستی و چرخشی

  مقدمه: اینسترومنت های استنلیس استیل، مدت ها به عنوان وسایل مورد استفاده در درمان ریشه دندان مطرح بوده اند. از آن جا که آماده سازی کانال به وسیله آن ها مشکل است، نسل جدیدی از وسایل نیکل تیتانیوم معرفی گردید.   هدف: هدف این مطالعه، مقایسه اینسترومنت های Ni-Ti دستی و سیستم چرخنده نیکل تیتانیوم FlexMaster در آماده سازی کانال است.              مواد و روش کار: دندان های مولر اول یا دوم بالا یا پایین در ۵۰ بیمار انتخاب شد و به دو گروه ۲۵تایی تقسیم گردید. پس از تهیه حفره دسترسی و قرار دادن فایل شماره ۱۵ دستی نیکل تیتانیوم در داخل کانال ها، با استفاده از Endo-ray یک رادیوگرافی پری اپیکال از دندان مورد نظر تهیه شد.   در گروه I ،آماده سازی کانال به روش Crown-down و فایل های دستی K-flex نیکل تیتانیوم انجام شد که دوسوم کرونالی به وسیله دریل های گیتزگلیدن استنلیس استیل آماده می شد. در گروه II ، اینسترومنتیشن به وسیله سیستم چرخنده نیکل تیتانیوم FlexMaster و براساس توصیه های سازنده انجام شد. پس از اینسترومنتیشن, با استفاده از Endo-ray یک رادیوگرافی پری اپیکال گرفته شد. تمام رادیوگرافی های اخذ شده با استفاده از دوربین دیجیتالی Fuji Film fine pix دارای لنز ماکرو۵۰ و دیافراگم ۸/۲ وارد کامپیوتر شد. با استفاده از نرم افزارهای Adobe photo shop ۷ مقدار زاویه ابتدایی و بعد از درمان کانال، تشکیل لج، تمایل دیواره های داخلی و خارجی کانال، پرفوراسیون ریشه، وجود یا عدم فایل های شکسته مورد بررسی قرارگرفت .   نتایج: کانال ها در گروه II مرکزی تر بوده و نسبت به گروه I میزان کم تری از ترانسپورتیشن و لج را دارا بودند. در هیچ یک از گروه ها, پرفوراسیون دیده نشد و رابطه معناداری بین روش اینسترومنتیشن و شکستگی وسایل ملاحظه نشد.   نتیجه گیری: در کل، سیستم چرخنده نیکل تیتانیوم FlexMaster می تواند انتخاب مناسبی برای آماده سازی کانال ها در درمان اندو باشد.