تغییرات آب و هوایی و افزایش درجه حرارت و سطح تراز آب دریاها و خسارت زیست محیطی ناشی از آن

یکی از پیامدهای احتمالی گرمایش زمین بالا آمدن سطح آب دریاهای آزاد می باشد. دانشمندان افزایش میزان گازهای گلخانه ای (کنترل کننده ی دمای زمین ) را دلیل این گرمایش جهانی دانسته و با اندازه گیری های ماهواره ای به طور متوسط سالیانه ۱ تا ۲ میلی متر برای افزایش سطح تراز آب دریاهای آزاد پیش بینی نموده اند. یکی از مباحث محیط زیستی که موجب نگرانی جامعه بین المللی شده است، مساله تغییرات آب وهوایی است.افزایش تراکم گازهای گلخانه ای در هواسپهر که ناشی از مداخله بشر د ر طبیعت است، به تدریج دمای کره زمین را افزایش داده است. عواقب مهیبی که تغییرات آب وهوایی به دنبال دارد، ضرورت اقدام برای مقابله با این پدیده را آشکا ر کرده است. ا ز اینرو، جامعه بین المللی کوشیده است ا ز رهگذ ر تصویب کنوانسیون کلیات د ر زمینه تغییرات آب وهوایی، پروتکل کیوتو، برگزاری کنفرانسها و نشستهای متعدد د ر براب ر تغییرات آب وهوایی واکنش نشان دهد. در این مقاله، تلاش شده است با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی در دوره زمانی ۲۰۱۱- ۱۹۷۲ ، اقدامهای حقوقی جامعه بین المللی در مورد موضوع تغییرات آب و هوایی، تشریح شود. بدین منظور، از اسناد حقوقی بین المللی مرتبط با محیط زیست به عنوان داده، استفاده شده است. نتایج حکایت از آن دارد که اگرچه تلاشهای حقوقی جامعه بین المللی د ر راستای مقابله با گرمایش جهانی درخو ر توجه و گسترده بوده است، اما گامهای عملی و موثرتری به ویژه ا ز سوی کشورهای توسعه یافته صنعتی باید د ر این زمینه صورت پذیرد. به نظر میرسد، همکاری کشورهای توسعه یافته صنعتی در زمینه تغییرات آب وهوایی، در حل این بحران، نقش به سزایی ایفا مینماید.

Keywords:

گازهای گلخانه ای , تغییرات آب و هوایی , زیست محیطی