لزوم بکارگیری رویه های صلب و جایگزینی آن با رویه های انعطاف پذیر

در هر کشوری نقش حیاتی شبکه حمل و نقل جاده ای در اقتصاد آن غیر قابل اجتناب است. بنابراین شرایط فیزیکی زیرساخت ها بسیار مهم می باشد. در حال حاضر به دلایل متعدد لزوم استفاده از روسازیهای صلب (بتنی) در سطح کشور به خوبی آشکار شده است. از جملهی این دلایل میتوان به افزایش چشمگیر قیمت قیر، مشکلات عدیده روسازیهای آسفالتی در محلهای خاص مانند سواحل جنوبی کشور، پایانههای بار، روسازی فرودگاهها و نواحی صنعتی، گزینه مناسب برای مصرف سیمان، دوام بالاتر و هزینه چرخه عمر کمتر اشاره کرد. به همین منظور کارشناسان کاربرد دال بتنی را به عنوان یک لایه مقاوم و با دوام پیشنهاد کردند. روسازیهای بتنی دارای سختی خمشی نسبتا بالایی بوده و بارهای خارجی را با حداقل تغییر شکل در سطح نسبتا وسیعی به خاک بستر منتقل میکنند و به همین دلیل مقاومت خاک بستر نقش تعیین کننده ای نخواهد داشت. روسازیهای صلب علیرغم نیاز به سرمایه گذاری اولیه بالا، به جهت دارا بودن ویژگیهای خاص، از قبیل دوام بالا و طول عمر بیشتر نسبت به روسازیهای آسفالتی، تحمل بارهای سنگین در فرودگاهها و نیز راه آهن های سریع السیر، عدم تغییر شکل و حفظ همواری در شیبهای تند، قابلیت اجرا در تمام شرایط محیطی، ترافیکی و بسترهای ضعیف، مقاومت بیشتر در برابر حلالها و روغنهای نفتی در مقایسه با روسازیهای آسفالتی از جایگاه و اهمیت ویژهای برخوردار میباشند و به همین جهت با توجه به وجود مواد و مصالح ساخت رویههای بتنی در کشور ضروری است تا فنآوری، بستر و تجربه کافی در این زمینه ایجاد گردد و موجب ارتقای کیفی روسازی راهها و فرودگاهها و همچنین کاهش هزینههای تعمیر و نگهداری گردد. همچنین امروزه علاوه بر اهداف اقتصادی و فنی، جنبههای زیستمحیطی و ملزومات توسعه پایدار نیز به طور فزایندهای در طراحی، ساخت و نگهداری روسازیها و پروژههای زیر ساختاری دیگر در نظر گرفته میشود. به طور کلی کاربرد روسازی بتنی به دلیل سازگاری بیشتر با محیط زیست، صرفه اقتصادی بیشتر، دوام بالا و عمر طولانی در ساخت روسازی های ایران پیشنهاد می شود.

Keywords:

روسازی بتنی (صلب) , روسازی آسفالتی (انعطاف پذیر) , خرابی روسازی , طول عمر روسازی