دیدگاه انتقادی به توسعه پایدار

طرفداران پایداری استدلال می کنند که این ایده، برای توجه به این واقعیت است که الگوی توسعه در غرب از زمان انقلاب صنعتی باعث شده که مشکلات جدی برای محیط زیست و تا حد زیادی منابع طبیعی زمین، بوجود آید. در دو دهه گذشته، فعالیت های انسان باعث تغییرات آب و هوایی شد که به طور جدی مورد توجه افراد قرار گرفته است. در مقاله حاضر با دیدگاه انتقادی به مساله پایداری پرداخته شده و موضوع پایداری را از ابعاد گوناگون بررسی نموده است. در این پژوهش با استفاده از روش کتابخانه ای و سندی و با پیمایش در متون و منابع موجود، مطالب مرتبط در این زمینه گردآوری شده است. یافته ها حاکی از آن است که اگر سه رکن: حفاظت از محیط زیست، ترویج برابری اجتماعی و حمایت از اقتصاد، برای همگان رعایت شود، آنگاه به توسعه پایدار رسیده ایم. این رویکردی جامع به خصوص در رابطه با کشورهای در حال توسعه است. با توجه به این سه اصل استدلال این است که کشورهای در حال توسعه جهان به سادگی نمی توانند الگوی توسعه غربی را دنبال کنند زیرا در حال حاضر با کمبود منابع، مواد معدنی، آب شیرین کافی و تغییرات آب و هوایی، مواجه هستند.

Keywords:

توسعه پایدار , فقر , تخریب زیست محیطی , توسعه یکپارچه