کاربردهای ژئوسل در مهندسی ژئوتکنیک

در بسیاری از مناطق وجود خاک های نرم و ضعیف، فعالیت های عمرانی و ساخت و ساز را مشکل آفرین کرده است. از این رو افزایش جمعیت، مهندسان را ناچار به استفاده از زمین های نامناسب می کند. در نتیجه مهندسان با چالش ها و مشکلات ژئوتکنیکی زیادی از جمله کاهش ظرفیت باربری و نشست زیاد خاک درگیر خواهند شد. بدین منظور بسیاری از محققین با پژوهش بر روی شاخه ای از علم بهسازی خاک، یعنی کاربرد مسلح کننده های ژئوسنتتیک در مهندسی ژئوتکنیک بر روی افزایش ظرفیت باربری و کاهش میزان نشست مطالعه کردند. در تحقیق حاضر، مطالعاتی بر روی کاربردهای ژئوسل در مهندسی ژئوتکنیک صورت گرفته است. به عنوان مثال استفاده از ژئوسل برای تثبیت زیرساخت خاکریز، حفاظت از تاسیسات زیرزمینی و خطوط لوله های مدفون و همچنین کاربرد ژئوسل در لایه ماسه ای قرار گرفته بر روی ستون های سنگی که منجر به افزایش قابل توجه ظرفیت باربری و کاهش نشست می شود، بررسی شده و تاثیر ابعاد ژئوسل و مصالح پرکننده سلول های آن بر روی بازده تسلیح و رفتار بار - نشست مورد بحث قرار گرفت. مشاهده شد اگر از شن به عنوان مصالح پرکننده شبکه های ژئوسل استفاده شود، ظرفیت باربری بیشتری حاصل می گردد؛ همچنین استفاده از ژئوسل به همراه ژئوگرید نسبت به دیگر روش های بهسازی زمین، منجر به کاهش زمان انجام پروژه و هزینه های تمام-شده می گردد.

Keywords:

ژئوسل , ژئوسنتتیک , مهندسی ژئوتکنیک , ظرفیت باربری , نشست