اثربخشی آموزش حل مسئله ریاضی با روش بازی بر انگیزش درونی حل مسئله در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی

یکی از مشکلات دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی کمبود یا عدم انگیزش برای حل مسئله ریاضی است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش حل مسئله ریاضی با روش بازی بر انگیزش درونی حل مسئله در دانش آموزان مبتلا به اختلال یاد گیری ریاضی بود. روش پژوهش آزمایشی با طرح پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه  این مطالعه  شامل تمام دانش آموزان دختر و پسر مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی شهر تربت حیدریه در سال تحصیلی ۹۵-۱۳۹۴بود. نمونه شامل ۳۲دانش آموز دختر و پسر مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی بود که به روش نمونه گیری خوشه ای تک مرحله ی انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل آزمون هوش وکسلر برای کودکان، آزمون تشخیصی کی مت و پرسش نامه معلم ساخته  انگیزش درونی و علاقه  به حل مسئله بود. کودکان گروه آزمایش ۸ جلسه یک ساعته آموزش حل مسئله ریاضی مبتنی بر بازی را دریافت کرد؛ در حالی که گروه گواه  مداخله ای را دریافت نکرد. پس آزمون روی هر دو گروه اجرا شد. برای تحلیل نتایج از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیری استفاده شد. نتایج تحلیل نشان داد که آموزش حل مسئله ریاضی با روش بازی بر انگیزش درونی حل مسئله دانش آموزان مبتلا به اختلال ریاضی موثر بود؛ لذا این روش می تواند به عنوان یک روش مداخله مناسب برای افزایش انگیزش نسبت به حل مسئله ریاضی به کار رود.

Keywords:

اختلال یادگیری ریاضی , حل مسئله , انگیزش درونی , آموزش مبتنی بر بازی