تاثیر کاربست روش خودآموزی در درمان اختلال دست خط دانشآموزان با اختلال یادگیری خاص

این پژوهش به منظور بررسی کاربست روش خودآموزی در بهبود دست خط دانش آموزان مقطع ابتدایی با اختلال نوشتن انجام شد. بر همین اساس ۳ نفر از دانش آموزان ابتدایی با اختلال نوشتن که از سوی مدارس شهرستان مریوان (شامل ۲ پسر و ۱ دختر) معرفی شده و با استفاده از آزمون های محقق ساخته ی نارسانویسی و نوشتن دارای مشکل های دست خط تشخیص داده شده بودند، به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و به روش تک آزمودنی و طرح چند خط پایه ای با استفاده از رفتارهای مختلف یک فرد مورد پژوهش قرار گرفتند. به منظور جمع آوری اطلاعات از آزمون هوش وکسلر مقیاس کودکان (WISC-R) و از روش تحلیل نمودار و شاخص اندازه ی اثر جهت تحلیل داده های پژوهش استفاده شد. مداخله ها بر این دانش آموزان در ۱۰ جلسه ی ۵۰ دقیقه ای جهت کاربست روش خودآموزی انجام شد. یافته ها نشان داد که کاربست روش خودآموزی بر بهبود کیفیت دست خط آزمودنی های مورد مطالعه تاثیر داشته است. همچنین روش خودآموزی بر درمان دست خط دانش آموزان با اختلال یادگیری خاص موثر است و معلمان می توا نند از این روش آموزشی برای بهبود عملکرد نوشتن در این دانش آموزان استفاده کنند.

Keywords:

خودآموزی , نارسانویسی , اختلال یادگیری خاص