محاسبه دز جذبی، سطحی و عمقی ید ۱۳۱ پرتوزا در بیماران تیروییدی و فضای اطراف آنان بعد از عمل جراحی بافت تیرویید یا تیروییدکتومی با استفاده از دزسنج گرمالیانی

یکی از روش های موثر در درمان سرطان تیرویید، یددرمانی است که در آن بعد از عمل جراحی تیروییدکتومی و یا برداشت بافت تیرویید و به منظور کنترل رشد تومور و جلوگیری از علایم ثانویه بعد از جراحی ید ۱۳۱ به صورت خوراکی، برای بیماران تجویز می شود. هم ­چنین با توجه به دزی که ید پرتوزای جذب شده در سلول های سرطانی ایجاد شده در ناحیه تیرویید به فضای اطراف می دهد، ممکن است منجر به عوارض زیادی برای اطرافیان بیمار شوند. در این پژوهش در مرکز ید درمانی درمانگاه افشار یزد، با استفاده از دزیمترهای گرمالیانی ۱۰۰TLD- مقدار میانگین دز جذبی ناحیه تیرویید روی سطح پوست بعد از ۲۴ ساعت برای دریافت ۱۰۰ تا mCi ۱۵۰ ید ۱۳۱ و دز جذبی عمقی تیرویید در فاصله ۷ سانتی متری از پوست که شامل تیرویید و بافت نرم اطراف آن می شود به ­ترتیب ۹۹۳/۳۸۸ و cGy ۱۵۵/۳۷۹ و بعد از ۴۸ ساعت به ­ترتیب ۶۴۳/۳۵۰ و cGy ۱۲۴/۳۴۳ محاسبه شد. دز اندازه گیری شده در اطراف بیمار و در فاصله های ۱ تا ۳ متری از آن­ ها در طول مدت ۲۴ الی ۴۸ ساعت بستری در این مرکز بعد از دریافت ید پرتوزا به طور میانگین cGy ۹۳/۳۰ است که در مقایسه با استانداردهای تعیین شده، احتمال خطر برای اطرافیان بیمار زیاد است. طبق نتایج پژوهش هایی که تاکنون انجام شده است، سن و جنسیت در بروز این بیماری خیلی موثر بوده و هم ­چنین شیوع آن در زنان بیش ­تر از مردان است. لذا پیشنهاد می شود که پژوهش ­هایی در زمینه عوامل ژنتیکی و بیماری های زمینه ای شایع در هر منطقه انجام گیرد.

Keywords:

یددرمانی , دزیمتری , تیروییدکتومی , ید ۱۳۱ پرتوزا , دزیمتر گرمالیان