مکان گزینی گام اول حس تعلق به مکان متاثر از نمادگرایی دینی، مطالعه موردی: صابئین مندایی اهواز

صابئین مندایی قومی یکتاپرست و از پیروان یحیی پیامبر و اهل کتاب هستند که به صورت گمنام در خوزستان زندگی می کنند، این قوم کهن توسط یهودیان پس از جنگ و خونریزی های زیاد از سمت نواحی رود اردن رانده شده و در دوره اشکانی به علت آزادی دینی وارد ایران شدند، از آنجا که غالب مراسم این قوم همراه با تعمید در آب جاری بوده به دلیل محدودیت هه ناچار به مهاجرت بوده و منطقی را برای سکونت انتخاب می کرده اند که دارای رودخانه باشد، خوزستان به دلیل داشتن رودهای کارون، دز و کرخه، محل اصلی سکونت این قوم در ایران است. این قوم دارای مراسم خاصی از جمله مراسم تعمید در آب جاری ازدواج، رشامه و براخه وضو» و نماز» و احکام و شریعت خاص خود می باشند. در حال حاضر جمعیت باقیمانده از صابنیان مندایی در اهواز ۱۸۰۰ خلوار و حدود ۶۰۰۰ نفر می باشد که در زمینه نوع سکونت آنها و ارتباط و یا عدم ارتباط آنها با نمادها و سمبل های موجود در فرهنگ آنها اطلاعات کمی وجود دارد. پرسش اصلی پژوهش این است، نمادگرایی دینی مندائیان تا چه اندازه می تواند بر مکان گزینی آنان تاثیرگذار باشد؟ در این مقاله پس از بیان مبانی نظری، به چگونگی تاثیر ارزش ها و باورهای دینی بر مکان گزینی و ارتقای حس تعلق به مکان در مندائیان پرداخته شده است. ونتیجه اینکه با احداث مراکز و فضاهایی برای برگزاری مراسم آیینی امکان ارتقای حس مکان در مندائیان مورد انتظار است.

Keywords:

دین , صابئین مندایی , نمادگرایی دینی , مکان گزینی , حس تعلق به مکان