رابطه علی انسجام خانواده با استعداد اعتیاد از طریق میان جیگری خودتنظیمی ارادی و ابراز وجود در نوجوانان پسر شهر اهواز

هدف: هدف از انجام این پژوهش، تعیین رابطه علی انسجام خانواده با استعداد اعتیاد از طریق میان جیگری خودتنظیمی ارادی و ابراز وجود در نوجوانان پسر بود. روش : روش پژوهش، همبستگی از نوع معادلات ساختاریبود. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان پسر شهر اهوا ز بود. به این منظور ۱۵۲ نوجوان پسر به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استعداد اعتیاد زرگر، نجاریان و نعامی ۱۳۸۷ ، انسجام خانواده رضویه و سامانی ۱۳۷۹ ، خودتنظیمی ارادی گرانفسکی و کرایج ۲۰۰۶ و ابراز وجود گمبریل و ریجی ۱۹۷۵ استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها به روش آمار توصیفی و استنباطی ضریب همبستگی پیرسو ن و معادلا ت ساختاری و روش آلفای کرونباخ جهت محاسبه ضرایب پایایی انجام شدp<۰.۰۵یافته ها یافته ها نشان دا د نشان داد تمامی مسیرهای مستقیم معنادار شدندp<۰.۰۵بین انسجام خانواده با استعداد اعتیاد از طریق میانجی گری موازی خودتنظیمی اراد ی و ابراز وجود رابطه غیرمستقیم و معنادار وجود داشت . نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش، الگوی پیشنهادی ا ز برازش مطلوبی برخوردار بود و گام مهمی در جهت شناخت عوامل موثر بر استعداد اعتیاد نوجوانان محسوب میشود.

Keywords:

استعداد اعتیاد , انسجام خانواده , خودتنظیمی ارادی و ابراز وجود