ساماندهی و بازسازی فضاهای شهری در بافت های حاشیه نشین با رویکرد ارتقاء تعاملات اجتماعی و اقتصادی

رویکرد تعاملات اجتماعی بر ارزش های سنتی شهرها تکیه دارد اصول آن بر بازگشت به ساختار سنتی محلات تاکید می کند و به نظر می رسدکه قادر است با توجه به ظرفیت های نوین اجتماعی راهکارهای موثری را در راستای احیای بافت های حاشیه نشین و رو به افول شهر ارائه دهد. و در این راستا پژوهش حاضر تلاش دارد با استفاده از رویکرد محله محوری و تاکید بر حفظ و احیای ارزش های محله ، ارتقا عملکرد و افزایش کارایی شهرک سعدی شیراز را دنبال نماید. بدین منظور برای جمع آوری اطلاعات از روش میدانی در قالب پرسشنامه استفاده شده است. ابتدا بر اساس جمعیت محله ۵۰۰۰ نفر حجم نمونه بر اساس روش کوکران ۳۵۷ نفر در نظر گرفته شد، داده ها توسط نرم افزار VSVV مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. با توجه به آزمون ضریب همبستگی پیرسون می توان گفت آموزش مدیران و متولیان و همچنین ساکنین محله، نوسازی در کنار ایجاد پروژه های محرک و عدم وجود مهاجرین فاقد احساس تعلق و خاطره در محیط باعث ارتقا تعاملات اجتماعی در جهت ایجاد محله محوری در بافت حاشیه نشین می گردد. با توجه به آزمون رگرسیون گام به گام می توان گفت آموزش دادن مدیران و متولیان و همچنین ساکنین محله با ۸۸/۵) درصد) مهمترین نقش در ارتقا تعاملات اجتماعی و اقتصادی را دارا می باشد.

Keywords:

ساماندهی , فضاهای شهری , تعاملات اجتماعی و اقتصادی , حاشیه نشین , بافت فرسوده.