اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر سوگیری توجه دانش آموزان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر سوگیری توجه دانش آموزان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود. این مطالعه نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود که به مراکز جامع سلامت شهر اردبیل در پاییز سال ۱۴۰۰ مراجعه کرده بودند، ۳۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، و به طور تصادفی در دو گروه برابر آزمایش و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایشی طی ۸ هفته تحت آموزش تنظیم هیجان قرار گرفت، و در این مدت بر گروه گواه، هیچ مداخله ی اعمال نشد. برای جمع آوری داده ها از نرم افزار داتپروب استفاده شد. داده ها با استفاده از روشهای آماری توصیفی و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده از مقایسه پس آزمون دو گروه نشان داد که نمرات پسآزمون سوگیری توجه گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنیداری داشت. این نتایج نشان دادند که آموزش تنظیم هیجان موجب کاهش نمرات سوگیری توجه دانش آموزان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر شد. مطابق با یافته های پژوهش حاضر میتوان آموزش تنظیم هیجان را به عنوان یک روش موثر در جهت کاهش سوگیری توجه دانش آموزان مبتلا به اختلال اضطراب افراگیر پیشنهاد کرد.

Keywords:

آموزش تنظیم هیجان , اختلال اضطراب فراگیر , سوگیری توجه