طراحی اکولوژیک منظر روددره های شهری به منظور ارتقای طبیعت گردی در راستای پارادایم توسعه ی پایدار(نمونه موردی: روددره ی فرحزاد، حد فاصل بزرگراه نیایش تا بزرگراه یادگار امام)

رشد بی رویه ی شهر ها و ساخت سبب شده تا فشاری بیش از توان محیط به طبیعت وارد شود و شاهد از بین رفتن عناصر طبیعت مانند درختان، پوشش گیاهی، آلودگی آب و... باشیم از طرفی زندگی شهری روح و جسم شهرنشینان را دچار تنش های فراوان ساخته است. لذا ایجاد و بهره برداری بهینه و احیای محیطهای طبیعی شهر، ضروری به نظرمیرسد. در عین حال گذران رودخانه از میان بستر شهر، یک موهبت طبیعی است و پتانسیل های زیادی برای احیا و تبدیل شدن به فضاهای سبز و تفرج گاهی ایجاد می کند. هدف اصلی این پژوهش، طراحی ها مناسب روددره ها باید به گونه ای که میان رویکردهای اجتماعی، زیبایی شناختی، هیدرولوژیکی و اکولوژیکی تعامل مناسب را ایجاد کند. در این راستا به بررسی موضوعات پایداری ، پایداری زیست محیطی، اکولوژیکی و شهر اکولوژیک با روش توصیفی و تحلیلی پرداخته می شود و با مطالعه و بررسی کتب ، مقالات ، گزارشات و اسناد، به تدوین یک چارچوب نظری پرداخته و اصول کلی برای طراحی زیست محیطی روددره های درون شهری ارایه شده است. سپس از طریق مطالعات میدانی و برداشت های محلی سایت (رود دره ی فرحزاد واقع در منطقه پنج، شهرداری تهران )، تجزیه و تحلیل سایت انجام شده و با کمک جدول سوات، و تلفیق آنها با مبانی نظری، راهبردها و سیاست های عملی و قابل طراحی تدوین شده است. در انتها با استفاده از این استراتژیها، طراحی سایت صورت گرفته است.

Keywords:

اکولوژیک منظر , طراحی اکولوژیک , روددره , منظر شهری , تفرجگاه , توسعه پایدار