تحلیل سازوکار ارزشیابی عملکرد آموزشی اعضای هیات علمی: مطالعه موردی دانشگاه علامه طباطبائی

هدف پژوهش حاضر بدست دادن تصویری از وضع موجود ارزشیابی عملکرد آموزشی از دیدگاه اعضای هیات علمی دانشگاه علامه طباطبائی و ارائه پیشنهادهایی به منظور اصلاح و بهبود سازوکار ارزشیابی عملکرد آموزشی است. روش پژوهش مورد استفاده، زمینه یابی با استفاده از مصاحبه سازمان یافته و پرسشنامه بوده است. مساله پژوهش در قالب دو سوال پژوهشی مورد بررسی قرار گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه علامه طباطبائی درسال تحصیلی ۹۰- ۱۳۸۹ که از آن نمونه ای به تعداد ۲۰۰ نفر و به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده های مورد نیاز، پرسشنامه محقق ساخته بود. در مجموع داده های ۱۲۵ پرسشنامه تکمیل شده، تحلیل شد. یافته ها بیانگر ناکارآمدی سازوکار کنونی ارزشیابی عملکرد آموزشی و عدم رضایت اعضای هیات علمی از آن است. ۵۶ درصد از افراد مورد مطالعه بر این باور بودند که فرم کنونی ارزشیابی دانشجو از استاد نیازمند اصلاح است. در پایان پیشنهادهایی به منظور اصلاح و بهبود روش های ارزشیابی عملکرد آموزشی اعضای هیات علمی ارائه شده است. 

Keywords:

ارزشیابی عملکرد آموزشی , اعضای هیات علمی , تدریس , آموزش عالی