پیش بینی گرایش به مصرف مواد بر اساس میزان تاب آوری، خودکارآمدی، خوش بینی و امیدواری در دانش آموزان دوره متوسطه دخترانه شهر اردبیل

هدف از پژوهش حاضر مطالعه پیش بینی گرایش به مصرف مواد بر اساس میزان تاب آوری، خودکارآمدی، خوش بینی و امیدواری در دانش آموزان دوره متوسطه دخترانه شهر اردبیل می باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری مورد نظر در این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره متوسطه دخترانه شهر اردبیل می باشد که بالغ بر ۱۳۸۴۳۷ نفر می باشند. روش نمونه گیری این پژوهش به صورت خوشه ای چند مرحله ای می باشد که ابتدا به صورت خوشه ای از بین مدارس دوره متوسطه مدارس انتخاب شدند و از بین دانش آموزان به صورت تصادفی سادهبه تعداد ۱۲۰ نفر انتخاب شد و پرسشنامه های تاب آوری، خودکارآمدی، خوش بینی و امیدواری و پرسشنامه سنجش گرایش به مصرف مواد در اختیار دانش آموزان قرار گرفت تا تکمیل کنند و در نهایت پرسش نامه های جمع آوری شده و اطلاعات توسط نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. داده های پژوهش، با آزمون رگرسیون چند گانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و نتایج تحلیل فرضیات نشان داد که تاب آوری، خودکارآمدی، خوش بینی و امیدواری می توانند گرایش به مصرف مواد را پیش بینی کنند یعنی هر چقدر میزان تاب آوری، خودکارآمدی، خوش بینی و امیدواری در دانش آموزان بیشتر باشد بر گرایش به مصرف مواد تاثیر معکوس می گذارد.

Keywords:

گرایش به مصرف مواد , تاب آوری , خودکارآمدی , خوش بینی و امیدواری