تاثیر خیابان کشی های پهلوی بر تعاملات اجتماعی در بافت های تاریخی

خیابان کشی های عصر پهلوی که در پی تجدد گرایی و بهبود نابسامانی های وضعیت بافت دوران قاجار اتفاق افتاد نتوانست با راه و روشی درست و سنجیده و با در نظر گرفتن ارزش ها و اهمیت بافت صورت پذیرد و لذا سبب تخریب بسیاری از دانه بندی های بافت های تاریخی گردید که در نگاهی فراتر از بعد مادی سبب از بین رفتن تعاملات اجتماعی بین فردی هم گردید. تعاملات اجتماعی دارای مولفه های متعددی می باشد که بر سلامت روح و روان جامعه تاثیر می گذارند. امروزه بافت ها و بناهای تاریخی اندکی بجای مانده که از خیابان کشی های معاصر، ساخت و ساز های جدید و تخریب و فرسودگی جان سالم بدر برده اند که یادآور تعاملات اجتماعی و ارتباطات انسان ها در گذشته بوده است لذا حفظ آن ها جهت انتقال به نسل های آتی و تقویت عملکرد های آن ها لازم و ضروریست و در بخش هایی که ساختار های بافت بر اثر مداخلات انسانی و گاها طبیعی دچار گسست و ناپیوستگی شده است می بایست طرح هایی جهت برقراری تعاملات انسانی مفید و سازنده در بخش های آسیب دیده ارائه شود. تا کنون مقالات و پژوهش های متعددی در زمینه تعاملات اجتماعی، مولفه هایش و مسائل پیرامون آن و همچنین شهرسازی عصر پهلوی ارائه گردیده اما دیده نشده که به تاثیر خیابان کشی های عصر پهلوی بر تعاملات اجتماعی پرداخته شود. روش جمع آوری اطلاعات در این پژوهش به صورت کتابخانه ای بوده است و روش تحقیق به صورت تحلیلی- توصیفی می باشد. این پژوهش نشان می دهد که با از بین رفتن دانه بندی های بافت بر اثر شهرسازی پهلوی بسیاری از مولفه های تعاملات اجتماعی هم از بین رفته است.