تاثیر بازی بر یادگیری کودکان با نیازهای ویژه

اخیرا بازی های آموزشی توجه بسیاری از رهبران آموزشی را به خود جلب کرده و آنها ارزش رویکرد آموزشی تجربی در افزایش انگیزه وفهم دانش آموزان را در محیط های آموزشی را مورد توجه قرار دادند. در طی دهه های گذشته، بیشتر پژوهشگران استفاده از بازی های آموزشی را در کلاس مورد برسی و تحلیل قرار دادند و اظهار داشتند که بازی ها در انتقال مفاهیم در محیط های یادگیری قدرتمند هستند و باید عناصر یادگیری مشارکتی از قبیل رقابت، تهییج، کنجکاوی و خلاقیت برای تولید یک محیط متفاوت درون یک بازی تجربی جای داده شوند. بر همین اساس، در طی یک مطالعه مروری نشان داده شد که همه ی کودکان بازی را دوست دارند و در این میان کودکان با نیاز های ویژه عمدتا به دلایل مختلف نظیر احساس گریز از کلاس ها و برنامه های درسی و فعالیت های جدی که معمولا منجر به ارزیابی و نقادی میشود شیفتگی خاصی نسبت به بازی از خود نشان میدهند و بیشترین توان و انرژی خویش را در حال بازی به نمایش میگذارند. لذا، استفاده مطلوب از موقعیت ها و فرصت های خوشایند بازی برای انتقال پیام اموزشی به صورت مستقیم و غیر مستقیم به شیوه کلای یا غیر کلامی گسترش کنش های شناختی توسعه ی مهارت های حرکتی و تعمیق مسئولیت پذیری اجتماعی از اهمیت فوق العاده بر خوردار است. از این رو شایسته است اولیا و مربیان همواره توجه خاصی نسبت به این امر مهم داشته باشند.

Keywords:

کودکان با نیازهای ویژه , بازی , یادگیری.