ارزیابی خطر سیستم تامین آب بر اساس برنامه ایمنی آب سازمان بهداشت جهانی: مطالعه موردی تالش، ایران

برنامه ایمنی آب روشی جدید جهت اطمینان از ایمنی آب شرب با رویکرد پیشگیری سیستماتیک و ارزیابی ریسک میباشد . هدف از ارزیابی ریسک و شناسایی خطرات در منبع تولید تا نقطه مصرف، برنامه ریزی جهت کاهش یا حذف آن خطرات جهت تامین آب سالم میباشد. این مطالعه بر روی سیستم آبرسانی شهر تالش در سال ۱۳۹۸-۹۹ انجام گرفت. برای شناسایی و ارزیابی ریسک ده نفر از کارشناسان امور آب و فاضلاب انتخاب شدند و ریسک ها و خطرات مهم را شناسایی کرده و بر اساس ماتریس ارائه شده توسط سازمان بهداشت جهانی نمره دهی و اولویت بندی نموده اند. براساس آنالیز انجام شده ۴۷ خطر در منابع تامین، خطوط انتقال، شبکه توزیع و نقطه مصرف شناسایی شد . کارشناسان برای حذف یا کاهش آنها اقدامات اصلاحی را پیشنهاد داده اند که در بسیاری از موارد باعث حذف خطر و در برخی سبب کاهش خطر گردیده است. ارزیابی ریسک در سیستم آبرسانی نشان داد در این سیستم خطرات بسیار جدی وجود دارد، که در صورت عدم ارائه اقدامات اصلاحی مناسب میتواند سلامت شهروندان را تهدید نماید. از مهمترین خطرات میتوان به وجود چاه جذبی در نزدیکی منبع تامین، وجود کلر نامطلوب و لوله های نامرغوب در شبکه توزیع و خرابی شیر یکطرفه در نقطه مصرف اشاره نمود. با توجه به میزان کاربرد کلی فازهای مختلف WSP و همچنین توجه سازمان تامین آب به برخی پارامترها مانند شناسایی و ارزیابی ریسک در هر سه قسمت اصلی سیستم آبرسانی، در حال حاضر از سطح ایمنی متوسطی برخوردار است.

Keywords:

ارزیابی ریسک , شناسایی خطر , برنامه ایمنی آب , منابع تامین , ماتریس