نقش خودمراقبتی و سواد سلامت مردان مبتلا به دیابت در رضایت زناشویی زنان: با نقش میانیجی رضایت جنسی

مقدمه: دیابت به­عنوان یک بیماری مزمن می­توان آثار نامطلوبی بر روابط زناشویی افراد مبتلا داشته باشد، بنابراین بررسی نقش عوامل محافظت کننده در رضایت زناشویی این افراد از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی گری رضایت جنسی در رابطه بین خودمراقبتی و سواد سلامت مردان مبتلا به دیابت با رضایت زناشویی زنان بود. روش­ کار: پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این مطالعه شامل کلیه زوجین دارای شوهر مبتلا به دیابت نوع ۱ و ۲ می­باشد که در شهر اهواز ساکن و در انجمن دیابت استان خوزستان تا سال ۱۳۹۹ ثبت نام کرده­ بودند، که جمعیت کل آن­ها ۲۰۰۰ نفر می­باشد. به­منظور انجام پژوهش با در نظرر گرفتن معیارهای ورود ۳۳۰ نفر از بیماران و همسران آن­ها به روش تصادفی ساده به­عنوان نمونه انتخاب شدند و پرسشنامه­ها را تکمیل کردند. جهت جمع­آوری داده­ها از خلاصه فعالیت های خودمراقبتی دیابت، سواد سلامت برای بزرگسالان ایرانی، پرسشنامه رضایت جنسی و مقیاس زوجی انریچ استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون مدل ساحتاری نشان می­دهد که شاخص­های برازش در وضعیت مطلوبی قرار دارند. همچنین نتایج تحلیل مسیر نشان داد که خودمراقبتی مردان مبتلا به دیابت با میانجی­گری رضایت جنسی بر رضایت زناشویی زنان اثر مثبت و معنادار دارد؛ همچنین سواد سلامت مردان با نقش میانجی رضایت جنسی بر رضایت زناشویی زنان تاثیر مثبت دارد (۰۱/۰P<). نتیجه گیری: نقش خودمراقبتی و سواد سلامت مردان مبتلا به دیابت در رضایت زناشویی زنان توسط رضایت جنسی میانجی­گری می­شود. با توجه به نتایج پژوهش برگزاری برنامه­های آموزشی در جهت ارتقاء سواد سلامت و خودمراقبتی افراد مبتلا به دیابت در مراکز درمانی و انجمن دیابت استان­ها پیشنهاد می­شود.

Keywords:

diabetes , Sexual Satisfaction , Self-Care , Health Literacy & , Marital Satisfaction. , دیابت , رضایت جنسی , خودمراقبتی , سواد سلامت , رضایت زناشویی