تحلیل گفتمان داستان قرآنی آدم و حوا با الگوی لباو-والتسکی

این تحقیق بررسی ساختار داستان آدم و حوا از آیه ۳۰تا ۴۰ سوره بقره، با رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی می باشد. در این بررسی به سطح کلان (چارچوب فکری) نویسنده با استفاده از الگوی طرح واره ی متنی لباو- والتسکی (۱۹۷) باسرفصل های چکیده، تعیین موقعیت ،گره افکنی، گره گشایی، ارزیابی و موخره یا نتیجه گیری و نیز اخلاق پرداخته شده است .این مقاله با روش توصیفی تحلیلی وبا بهره گیری از منابع کتابخانه ای سعی دارد که الگوی فوق را در گفتمان دینی (داستان قرآنی ) بررسی کند نتایج حاصله نشان می دهد که قصه قرآنی با الگوی لباو والتسکی مطابقت دارد و عناصر ساختار گره و گره گشایی به کرار دیده می شود که نشان از فشردگی رخدادها می باشد و نیز عنصر دیگری بنام پیش بینی در این نوع داستان ها وجود دارد که بعنوان پیشنهاد می توان آن را برای داستان های قرآنی به این الگو اضافه کرد.

Keywords:

تحلیل گفتمان , داستان قرآنی , الگوی لباو- والتسکی , داستانک .