برنامه ریزی نیروی انسانی در آموزش عالی و ارتباط آن با عملکرد دانشگاه

برنامه ریزی نیروی انسانی به یک استراتژی محوری در دانشگاه تبدیل شده است تا نیروی انسانی خود را اعم از اعضای هیئت علمی و کارکنان ادارات را با یک محیط در حال تغییر وفق دهند. تغییرات س ریع در وظایف، ابزارها و فناوری ها دنیای کاری را ایجاد می کند که در آن آموزش با به روز کردن مداوم مهارتها جایگزین می شود. این شرایط کارمندان را ترغیب می کند که فراگیر شوند. حتی کلیه سازمانها یادگیری مادام العمر را به عنوان فلسفه جدید خود پذیرفته و به اصطلاح به سازمان یادگیرنده تبدیل می شوند. همچنین موسسات آموزش عالی به دلیل جهانی شدن، افزایش رقابت برای بودجه و کارمندان و همچنین افزایش استقلال نهادی، دچار تغییرات اساسی می شوند. این تغییرات به مسئولیت های جدیدی که نیاز به شایستگی های مدیریتی و رهبری بیشتری دارند، مرتبط هستند. به ویژه مسئولیت دانشگاه در قبال کارکنانش (از کارکنان ساده، مدیریت تا اعضای هیئت علمی) تغییر کرده است. برای اینکه با موفقیت در این تغییر نهادی سازگار شویم و در یک محیط پیچیده رقابتی تر شویم، تعداد بیشتری از دانشگاهها استراتژی های مختلفی را برای استقرار بهتر منابع انسانی اتخاذ می کنند. با توجه به این واقعیت که سرمایه گذاری برای کارکنان بیشترین سهم از هزینه های دانشگاه را به خود اختصاص داده است، نیروی انسانی با ارزش ترین دارایی مراکز دانشگاهی و کسب اهمیت در امور دانشگاه است. در این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی انجام شد، با مطالعه پژوهش های گذشته و بررسی اسناد، ۱۵ منبع فارسی و ۷ منبع انگلیسی به عنوان نمونه پژوهش به صورت هدفمند انتخاب، و جهت شناسایی و چرایی برنامه ریزی نیروی انسانی در آموزش عالی و ارتباط آن با عملکرد دانشگاه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مطالعه در مبحث برنامه ریزی نیروی انسانی حاکی از آن است که می توان سه مرحله را به عنوان برنامه ریزی نیروی انسانی مدنظر قرار داد این س ه مرحله عبارت اند از: ۱. اهداف و استراتژی های سازمان ۲. تعیین موجودی منابع انسانی ۳. ارزیابی منابع انسانی. نتایج مطالعه در مبحث عملکرد سازمان که در این پژوهش منظور از سازمان، دانشگاه می باشد حاکی از آن است که مهمترین عملکردهای شناسایی شده در آموزش عالی عبارت اند از ۱. آموزش و تربیت نیروی انسانی متخصص ۲. پژوهش و تولید علم و فناوری ۳. ارائه خدمات مشاوره ای به صنعت و جامعه. همچنین بر اساس مطالعات صورت گرفته می توان نتیجه گرفت بین برنامه ریزی نیروی انسانی در دانشگاه و عملکرد دانشگاه رابطه وجود دارد. در صورتی که دانشگاه در جذب و استخدام نیروی انسانی بر اساس روش های روز و علمی از جمله برنامه ریزی اقدام نماید، می توان انتظار داشت تحقق اهداف دانشگاه و عمکرد آن به بهترین وجه صورت گیرد.

برنامه ریزی نیروی انسانی در آموزش عالی و ارتباط آن با عملکرد دانشگاه Keywords:

آموزش عالی , دانشگاه , عملکرد , برنامه ریزی نیروی انسانی , مدیریت منابع انسانی