بررسی اثرات محفاظت از نورونی کوبالامین در جنین حاصل از موش های سوری ماده مبتلا به بیماری پارکینسون

بیماری پارکینسون یکی از بیماری های تحلیل برنده عصب هست که تاکنون برای آن درمان مناسبی یافت نشده است. در پژوهش کنونی برای اولین بار تاثیر کوبالامین روی میزان زنده مانی، آپوپتوز و نکروز سلول های بافت مخچه جنین های حاصل از موش های سوری ماده مبتلا به بیماری پارکینسون مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور، بعد از تهیه ۲۴ موش سوری ماده القاء پارکینسون با تزریق رتنون انجام شد. سپس به حیوانات اجازه داده شد تا با نرها جفت گیری و بعد از تایید بارداری تیمارهای مختلف کوبالامین به مدت ۲۱ روز تجویز شد. سپس، جنین ها تفکیک و بعد از تهیه هموژنات سلول های بافت مخچه میزان زنده مانی، آپوپتوز و نکروز اندازه گیری شد. نتایج حاکی از این بود که تجویز کوبالامین منجر به افزایش زنده مانی، کاهش نکروز و آپوپتوز سلول های بافت مخچه جنین حاصل از موش های ماده پارکینسونی در مقایسه با گروه پارکینسون شد. بنابراین، کوبالامین تاثیر درمانی در کاهش مرگ سلول های بافت مخچه القاء شده توسط پارکینسون در جنین دارد.

بررسی اثرات محفاظت از نورونی کوبالامین در جنین حاصل از موش های سوری ماده مبتلا به بیماری پارکینسون Keywords:

پارکینسون , کوبالامین , موش , زنده مانی , آپوپتوز