ارزیابی شدت فرسایش بادی منطقه جزینک سیستان با استفاده از مدل IRIFR
Publish place: Journal of Natural Environmental Hazards، Vol: 4، Issue: 5
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 142
This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JNEH-4-5_003
تاریخ نمایه سازی: 25 اردیبهشت 1401
Abstract:
هدف اصلی این پژوهش بررسی و تهیه نقشه فرسایش بادی توسط مدل اریفر میباشد. در این پژوهش از مدل تجربی IRIFRکه در سال ۱۳۷۵ توسط محققان کشور برای شرایط اقلیمی ایران تدوین و ارایه شده است با بهرهگیری از GIS استفاده گردید. ابتدا نقشه واحدهای کاری تهیه و سپس عوامل ۹ گانه موثر در فرسایش بادی شامل سازند زمینشناسی، شکل اراضی و پستی و بلندی، وضعیت باد و شرایط خاص اقلیمی، خاک و پوشش سطحی، پوشش گیاهی، فرسایش بادی، رطوبت خاک، نهشتههای بادی و عملیات مدیریتی در هریک از واحدهای کاری مورد بررسی قرار گرفت و امتیاز لازم بر اساس مدل به آنها داده شد. برای هر یک از عوامل مذکور یک لایه رستری در محیط GIS ساخته شد. نتیجه بررسیها در این منطقه نشان میدهد که بیشترین امتیاز مربوط به تپههای و پهنههای ماسهای و اراضی شور و پف کرده با میزان رسوبدهی ۴/۳۸۷۹ تن بر کیلومتر مربع در سال میباشد و کمترین امتیاز مربوط به واحد کاری دشت ریگی متوسط با تراکم کم تا متوسط و میزان رسوبدهی سالانه ۷۳/۷۰۸ تن بر کیلومتر مربع در سال میباشد. همچنین از کل منطقه مورد مطالعه ۷۴/۳۵ درصد معادل ۳۶/۴۶۴۹۱ هکتار در کلاس زیاد و ۷۳/۶۳ درصد منطقه معادل ۴۳/۸۲۹۰۲ هکتار در کلاس متوسط فرسایش بادی قرار دارد.
Keywords:
Authors
فرهاد ذوالفقاری
عضو هیات علمی مجتمع آموزش عالی سراوان
حسن خسروی
استادیار دانشکده منابع طبیعی - دانشگاه تهران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :