بررسی آسیب شناسی دولت محلی و موانع توسعه سیاسی و قانون اصلاح وظایف شوراهای اسلامی و انتخاب شهرداران مصوب کشور

شهرداریها، به عنوان یکی از بزرگترین و اثرگذارترین سازمان های کشور، تلاش دارند با بهره برداری موثر از منابع دانش سازمانی خود در جهت تعالی بیشتر گام بردارند و با تبدیل شدن به سازمانی دانش محور، از دانش موجود در ساختار، فرآیندها و ذخیره منابع انسانی خود برای دست یابی به چشم انداز موردنظر بهره ببرند. ازاینرو، توسعه و بهره برداری موثر از منابع دانشی سازمان به یکی از اهداف راهبردی این شرکتها تبدیل شده است .امروزه اداره امور شهرها متکی بر دولت های محلی دموکراتیک است. الگوهای دولت محلی شهری در جهان متعدد است که مهم ترین آن ها مدل شهردار شورا، شورا مدیر، کمیسیون، نشست شهری باز و نشست نمایندگان شهری می باشد که سهم مدل شورا مدیر در میان شهرهای مختلف جهان بیش از سایر موارد است.هدف ازنگارش این مقاله مطالعه رویکردی تاریخی به سیر تکوین دولت محلی شهری ایران در یک سده ی اخیر وشناخت دقیق این نهاد محلی شهری در هر دوره های تاریخی پرداخته است،روش مطالعه حاضر به روش استنادی و کتابخانه ای از قوانین متعدد انجمن بلدیه، انجمن شهر و شوراهای اسلامی شهر (از انقلاب مشروطه تاکنون) گردآوری شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که نوعی الگوی شبه دولت محلی شهری از آغاز سده ی بیستم در ایران شکل گرفته و در قالب الگوی شورا متاثر از تحولات سیاسی و نظام سیاسی تک ساخت دچار انبساط و انقباض قدرت شده است. این الگوی دولت محلی برای تمامی شهرهای ایران یکسان بوده و بیش از آنکه متاثر از خواسته های شهروندی باشد، تحت نفوذ نهادهای قدرتمند حکومت مرکزی بوده است.درهمین راستا تغییر فزاینده محیط سازمانی، افزایش ابهام در مرزهای سازمانی، تعریف جدید سازمان و کار در شکل هر زمانی و هر مکانی، نیاز به تفکر مجدد را درباره کارگران دانش منابع انسانی الزامی کرده است. کاردانشی مستلزم هماهنگی سه مولفه نوآوری، کارآفرینی و دانش است به عبارت دیگر دانش کاران با توجه به ماهیت جدید سازمان و کار باید به طور همزمان نوآور، کارآفرین و دارای دانش باشند در کنار توانایی های فوق، منابع انسانی جدید سازمان یا دانش کاران باید دارای توانایی های منحصر دیگری همچون تسل بر تکنولوژی پیشرفته و استفاده از آن در فرایندهای گوناگون سازمانی، توانایی قضاوت و تصمیمگیری صحیح، به دلیل برخورداری از گنجیه عظیم اطلاعات و دانش سازمانی، توانایی یادگیری خالق و توانایی خودکنترلی، خود یادگیری و خود راهبری باشند.درواقع مدیریت دانش از اهمیت حیاتی در حفظ و تقویت عملکرد و پایداری شهرداریها برخوردار است. مدیریت دانش همچنین در ارائه خدمات برتر در سرای جهانی امروز که به سرعت در حال تغییر است، نقش مهمی را ایفا میکند.

Keywords:

شهرداری ها , دولت های محلی , سازمان های کشور , مدیریت , توسعه پایدار