تاثیر مواد هومیک و قارچ میکوریز بر جذب آهن و روی و برخی خصوصیات رشدی سویا در شرایط گلخانه
Publish place: Soil and Plant Interactions، Vol: 7، Issue: 1
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 69
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_STGC-7-1_009
تاریخ نمایه سازی: 27 اردیبهشت 1401
Abstract:
کمبود آهن و روی به عنوان یکی از عوامل اصلی کاهش تولید در خاک های آهکی مناطق خشک و نیمه خشک شناخته شده است.از آنجا که اجزای مواد آلی بر قابلیت جذب آهن و روی موثر می باشند، این مطالعه با هدف بررسی اثرات مواد هومیک (اسید هومیک، اسید فولویک، ورمی کمپوست، اسید هومیک+ اسید فولویک و اسید هومیک+ اسید فولویک+ ورمی کمپوست) در حضور و عدم حضور قارچ میکوریز بر برخی خصوصیات رشدی و جذب آهن و روی توسط سویا در شرایط گلخانه صورت گرفت. نتایج نشان داد که تنها اثرهای اصلی مواد هومیک و قارچ میکوریز بر رشد سویا و جذب آهن و روی معنی دار شد. پاسخ گیاه سویا به کاربرد مواد هومیک متفاوت بود. اسید هومیک بیشترین تاثیر را بر ارتفاع شاخسار، وزن تر و خشک شاخسار و ریشه سویا داشت؛ به طوری که کاربرد آن سبب افزایش ۹/۰ برابری ارتفاع بوته، ۳۷/۲ برابری وزن تر شاخسار، ۱۱/۶ برابری وزن خشک شاخسار، ۵۴/۳ برابری وزن تر ریشه و ۵/۵ برابری وزن خشک ریشه سویا در مقایسه با تیمار شاهد شد. تلقیح گیاه با میکوریز نیز توانست خصوصیات رشدی سویا را بهبود بخشد. بجز تیمارهای اسید هومیک و ورمی کمپوست، سایر تیمارهای هومیک سبب افزایش غلظت آهن و روی در شاخسار سویا شد. بیشترین غلظت آهن (۳/۶۵۷ میلی گرم بر کیلوگرم) و روی (۴/۸۷ میلی گرم بر کیلوگرم) در بوته های رشد یافته در تیمار اسید فولویک اندازه گیری شد. تلقیح سویا با میکوریز سبب افزایش ۱۰ درصد آهن و ۶۴ درصد روی در مقایسه با گیاهان شاهد شد. نتایج این تحقیق نشان داد که کاربرد اسید هومیک و میکوریز می تواند از طریق افزایش جذب آهن و روی سبب بهبود خصوصیات رشدی سویا گردد.
Keywords:
Authors
زهرا ابراهیمی
Dept. of Soil Sci., College of Agric., Shahid Bahonar Univ. of Kerman, Kerman, Iran.
مهدی سرچشمه پور
Dept. of Soil Sci., College of Agric., Shahid Bahonar Univ. of Kerman, Kerman, Iran.
مجید حجازی مهریزی
Dept. of Soil Sci., College of Agric., Shahid Bahonar Univ. of Kerman, Kerman, Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :