در این دنیای فریبنده که تبلیغات افراد را با وسوسه های خرید بیشتر بمباران کرده و به شکل افراطی، تصور موهوم نیاز به وسایلی غیرضروری را به وجود می آورند نیاز است با پیروی از یک
سبک زندگی سالم، به چنین اندیشه های ضررآفرینی پشت کرد. افراد در خرید، مصرف و نمایش آنها وارد مسابقه شده-اند. غذا، پوشاک و وسایل زندگی به شکل سرسام آوری تولید و خریداری می شوند بی آنکه فضای اضافی برای نگهداری وسایل قبلی فراهم باشد. یکی از این الگوهای نجات دهنده از دنیای تجملات و پرزرق و برق تو خالی،
وابی سابی است؛ مکتبی که در کنار نگهداری از محیط زیست، در راستای بهبود اندیشه ی انسان، راهنمای اوست. این سبک، با تکیه بر مفاهیم بنیادی خود مانند پوچی، تغییر و رنج، وضعیت انسان را در دنیای فعلی مشخص کرده و او را برای قرار گرفتن در مسیر درست زندگی پند می دهد. وابی-سابی ایده هایی برای کنترل این وضعیت نابسامان چرخه ی تولید ومصرف دارد. این مقاله به شیوه ی بررسی ارزشیابی به تقابل
مصرف گرایی در برابر
ساده زیستی وابی سابی می پردازد.