یادگیری زبان دوم اغلب برای زبان آموزان چالش برانگیز است زیرا زبان مادری آن ها دارای قوانین زبانی است که بر اساس آن کلمات را تلفظ و املا می کنند. زبان دوم دارای الگوهایی متفاوت از زبان مادری خود است، که برای زبان آموزان مشکلاتی ایجاد می کند زیرا الگوهای زبان مادری آن ها بخشی از غریزه زبانی آن ها می شود، که کودکان سعی می کنند آن را در زبان دوم اعمال کنند. برای
یادگیری هر زبان دیگری، غریزه زبانی زبان آموز باید دستخوش تغییرات مختلفی شود. در طول فرآیند یادگیری، گوینده صداهایی متفاوت از صداهایی که به طور غریزی می شناسد می شنود و باید در مورد استفاده از آن ها فرضیه هایی را ایجاد کند. زبان آموزان زبان دوم می توانند اطلاعات ضمنی در مورد ساختار املایی زبان مقصد داشته باشند تا جایی که ممکن است بتوانند کلمه ای را در زبان دوم خود تلفظ یا هجی کنند بدون اینکه دانش صریحی از قاعده خاصی که استفاده می کنند داشته باشند.
یادگیری املا فرآیند پیچیده ای شامل مهارت های بسیاری مانند شنوایی، دیداری، حافظه و غیره است. هر گونه نقص در استفاده از یکی از این مهارت ها باعث ایجاد مشکل در املا می شود.در این پژوهش به علل ضعف املای دانش آموزان، به خصوص آن دسته که زبان فارسی به عنوان زبان دوم آن هاست پرداخته و راهکارهایی ارائه گردیده است.