فرآیند تصمیم گیری جستجوی کمک پزشکی بیماران سکته قلبی در هنگام شروع علایم

مقدمه: تاخیر در جستجوی درمان های پزشکی یکی از موانع عمده شروع به موقع درمان های پزشکی می باشد. عوامل متعددی بر تصمیم گیری بیماران با علایم سکته جهت جستجوی درمان در هنگام شروع علایم تاثیر دارد، اما فرآیند تصمیم گیری آن ها به خوبی مشخص نمی باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی فرآیند تصمیم گیری بیماران سکته قلبی جهت جستجوی درمان در هنگام شروع علایم و قبل از بستری شدن در بیمارستان می باشد. روش کار: چگونگی تصمیم گیری جستجوی کمک پزشکی در ۱۹ نفر از بیماران با علایم حاد سکته قلبی قبل از بستری شدن در بیمارستان، با روش پژوهشی گراندد تئوری مورد مطالعه قرار گرفت. تمرکز مطالعه حاضر از زمان شروع علایم تا زمان تصمیم گیری بیمار در درخواست کمک پزشکی است. با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته، داده ها جمع آوری گردید و به طور هم زمان از طریق مقایسه مداوم تحلیل شد. یافته ها: درک کنترل شخصی به عنوان متغیر اصلی فرآیند تصمیم گیری جستجوی درمان در بیماران با علایم سکته قلبی از یافته های این مطالعه نمایان شد. متغیر اصلی دارای دو سطح فردی و تعاملی و پنج طبقه (مرحله) اصلی بنام های آگاهی یافتن از علایم جسمی، ارزیابی شخصی، خود اقدامی، احساس تهدید، و مشاوره با دیگران می باشدکه در نهایت منجر به رفتار جستجوی درمان پزشکی می شود. تصمیم گیری اولیه بیمار برای کاهش علایم باعث اقداماتی نظیر خود درمانی می شود که زمان تصمیم گیری جستجوی درمان پزشکی را به تاخیر می اندارد. سن، جنس، سطح تحصیلات، و آگاهی از علایم سکته قلبی بر زمان تصمیم گیری بیماران تاثیر داشته اند. نتیجه گیری: بیماران با علایم سکته قلبی جهت شروع درمان پزشکی با تاخیر تصمیم گیری می نمایند و این امر مبتنی بر میزان درک کنترل شخصی است. بیماران و افراد در معرض خطر نیازمند آموزش بیشتری درباره این که چگونه و چرا باید سریعا اقدام به جستجوی درمان پزشکی نمایند، می باشند.

Keywords:

decision making , acute myocardial infarction , medical help , grounded theory , تصمیم گیری , سکته حاد قلبی , کمک پزشکی , گراندد تئوری