مقایسه لیگنین حاصل از مایع پخت سیاه فرآیندهای سولفیت قلیایی – آنتراکینون، سودا-آنتراکینون و کرافت به عنوان فیلر-اکستندردر ساخت تخته لایه صنوبر

با توجه به اهمیت پرکننده رزین اوره فرمالدهید در صنعت تخته لایه و با هدف جایگزینی یک پرکننده مناسب برای این نوع چسب با آرد گندم (پرکننده متداول)، لیگنین حاصل از سه مایع پخت سیاه فرآیندهای سولفیت قلیایی-آنتراکینون، سودا-آنتراکینون و کرافت به عنوان فیلر-اکستندر رزین اوره فرمالدهید در ساخت تخته لایه مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور از هر یک از انواع لیگنین ها، در چهار سطح ۰، ۱۰، ۲۰ و ۳۰ درصد بر اساس وزن خشک رزین استفاده شد. سپس خواص فیزیکی و مکانیکی نمونه های آزمونی شامل واکشیدگی ضخامت بعد از ۲ و ۲۴ ساعت غوطه وری در آب، مقاومت خمشی و مدول الاستیسیته موازی و عمود بر الیاف لایه سطحی و مقاومت برشی اندازه گیری شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان دادند که به ترتیب با افزایش مصرف لیگنین سولفیت قلیایی-آنتراکینون و لیگنین کرافت، مقاومت خمشی و مدول الاستیسیته موازی با الیاف لایه سطحی افزایش یافت. همچنین مقاومت برشی در سطح اتصال نمونه ها در صورت استفاده از هر سه نوع لیگنین نیز افزایش نشان داد. از سوی دیگر استفاده از این سه نوع لیگنین، باعث بهبود پایداری ابعادی تخته ها شد. نتایج حاکی از برتری لیگنین حاصل از فرآیند سولفیت قلیائی- آنتراکینون در مقایسه با سایر لیگنین ها در بهبود ویژگی های مکانیکی تخته لایه می باشد.

Keywords:

لیگنین , سولفیت قلیایی-آنتراکینون , سودا-آنتراکینون , کرافت , فیلر- اکستندر