پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان زابل بر اساس سبک های فرزند پروری والدین آنها

یکی از مسایل و مشکلات اساسی نظام آموزشی، مساله عملکرد تحصیلی پایین دانش آموزان است و یکی از عواملی که می تواند عملکرد تحصیلی افراد را تحت تاثیر قرار دهد، سبک های فرزند پروری می باشد. با توجه به این مسئله، هدف از این پژوهش: پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان زابل، براساس سبک های فرزند پروری والدین آنها می باشد. جامعه آماری تحقیق کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان زابل در سال تحصیلی ۹۵-۹۶ بودند که تعداد ۳۷۹ نفر از آنها بعنوان نمونه آماری و به روش در دسترس و تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها سبک های فرزند پروری بامریند (۱۹۹۱) و پرسشنامه انگیزه پیشرفت تحصیلی والراند(۱۹۹۲) بود. داده ها با استفاده از آزمون رگرسیون و تی مستقل، تجزیه و تحلیل شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که سبک های فرزند پروری والدین قابلیت پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را دارد، بطوریکه شیوه فرزند پروری اقتدار منطقی ، متغیر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را افزایش داده و شیوه فرزند پروری استبدادی به کاهش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان منجر می شود.

Keywords:

پیشرفت تحصیلی , سبک فرزند پروری , دانش آموزان مقطع متوسطه