امکان سنجی تولید سوخت از زباله های شهری ایران (مطالعه موردی کارخانه کمپوست مشهد) abstract
ا
RDF معمولا به زباله جامدی گفته می شود که به صورت مکانیکی برای تولید سوختی قابل ذخیره، قابل حمل و همگن که برای احتراق مورد استفاده قرار می گیرد، مورد بررسی قرار می گیرد
RDF از اجزای قابل احتراق زایدات جامد شهری (Municipal solid waste) به دست می آید و به عنوان سوخت در صنایع تولید برق، نیروگاه های سنتی زغال سنگ ، دیگ های بخار و.. به کار می رود . به پسماندهایی که تفکیک شده، اندازه آنها تقلیل یافته و به سبب حذف مواد غیرقابل احتراق مثل شیشه و فلزات و همچنین رطوبت پالایش گردیده ،
RDF می گویند، در نتیجه این دورریز پردازش شده در بیشتر موارد شامل کاغذ، پلاستیک ، چوب و پارچه است .مواد موجود در
RDF به علت
ارزش حرارتی بالا و جدا سازی مواد آلی و غیر قابل احتراق نه تنها سوخت مناسبی است بلکه به دلیل همگن بودن به مقدار قابل توجهی از تولید آلاینده های محیطی در زباله سوزها جلوگیری می کند. طراحی خط تولید
RDF از تجهیزاتی شامل خرد کننده اولیه، سرند، دستگاه جدا کننده فلزات، دستگاههای جدا کننده هوایی و انواع نقاله ها تشکیل می شود و باید توجه داشت تعیین تجهیزات خط تولید
RDF بستگی به نوع زباله، نوع سیستم نیروگاه زباله سوز و خصوصیات محصول نهایی دارد.آنالیز فیزیکی ضایعات سالن پردازش زباله کارخانه کمپوست مشهد بیانگر قابلیت 30 تا 35 درصدی این مواد برای تولید
RDF است که دراین مقاله ضمن بررسی مراحل تولید
RDF برای شهر مشهد وهمچنین میزان استحصال انرژی از آن مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت.