بررسی آزمایشگاهی انتقال آلاینده در شرایط وجود موانع گابیونی

امروزه با افزایش روزافزون جمعیت و پیشرفت صنعت منابع آب های سطحی بیشتر در معرض آلودگی قرار می گیرند. به همین دویل محققان درصدد یافتن روش هایی جهت جلوگیری و مهار آلودگی هستند. یکی از این روش ها استفاده از سازه های هیدرولیکی در مسیر جریان در رودخانه ها می باشد. هدف از این تحقیق تاثیر تعداد سدهای اصلاحی گابیونی بر روند انتقال آلودگی می باشد. آزمایش های این پژوهش در یک کانال آزمایشگاهی با طول ۱۲ متر، عرض ۰/۵ متر وارتفاع ۰/۷ متر با بستر درشت دانه با قطر متوسط ذرات d۵۰ و ۱۱/۸۵ میلی متر و شیب طولی ۰/۰۰۶ ودبی جریان دائمی یکنواخت ۲/۵ لیتر بر ثانیه انجام شد. نمونه سطه عدد سطح اصلاحی گابیونی با طول ۰/۷۵ متر، عرض ۰/۵ متر ارتفاع ۰/۷ متر در یک نوع دانه بندی ریزدانه استفاده شد. در این تحقیق از کلرید سدیم (Nacl) بعنوان ماده ردیاب با تزریق آنی به بالادست جریان استفاده شد. هدایت الکتریکی توسط سه حسگر در فواصل به ترتیب ۱/۵، ۴/۵، ۷/۵ متری از ابتدای کانال آزمایشگاهی اندازه گیری شد. منحنی های رخنه نشان می دهند که با افزایش تعداد سدهای گابیونی در مسیر جریان، میزان غلظت اوج الودگی در پایین دست جریان کاهش می یابد در نتیجه موجب کشیدگی منحنی رخنه شد. هم چنین با افزایش تعداد سدها در مسیر جریان میزان زمان خروج الودگی از کانال ازمایشگاهی افزایش یافته و موجب ماند الودگی در ناحیه بالادست جریان شده است.

Keywords:

سدهای اصلاحی گابیونی , انتقال آلاینده , مصالح ریزدانه , منحنی رخنه