بررسی میزان باقیمانده حشره کش های ایمیداکلوپراید و تیامتوکسام پس از ضدعفونی بذر در کاهو

بیماری ویروسی پژمردگی لکه ای گوجه فرنگی (TSWV) Tomato spotted wilt virus در کاهوکاری های کشور شایعبوده و خسارت جدی به این محصول وارد می نماید. لذا، ارائه راهکارهای موثر در مدیریت بیماری و کاهش خسارت آلودگی بهاین بیماری ویروسی ضروری است. برای این منظور از حشره کش های ایمیداکلوپراید (گائوچو WS۷۰%) و تیامتوکسام(کروزر FS۳۵%) برای ضدعفونی بذر کاهو استفاده شد. تیمار اول شامل ضدعفونی بذر کاهو با ۱۵گرم ماده موثرایمیداکلوپراید در کیلوگرم بذر (براساس فرمولاسیون تجارتی ۲۱گرم در کیلوگرم بذر) و تیمار دوم ضدعفونی بذر باتیامتوکسام با غلظت ۸گرم ماده موثر در کیلوگرم بذر (براساس فرمولاسیون تجارتی ۲۲/۸گرم در کیلوگرم بذر) و تیمارشاهد بدون ضدعفونی بود. بررسی تیمارهای ضدعفونی بذر کاهو نشان داد که حشره کش های تیامتوکسام با ۸۴/۵درصد وایمیداکلوپراید با ۴۵درصد کارایی در مزرعه می توانند تا یک ماه بعد از انتقال نشاء از آلودگی به بیماری ویروسی TSWVجلوگیری کنند. پس از انجام ضدعفونی بذر محصول نهایی کاهو از نظر باقیمانده تیامتوکسام و ایمیداکلوپراید پس از ۴و ۷هفته بررسی شدند. نتایج نشان داد که هیچ باقیمانده قابل ردیابی از ایمیداکلوپراید در کاهو در این دو زمان نمونه برداری شدهمشاهده نشد و صرفا باقیمانده حشره کش تیامتوکسام با میزان ۰/۳۳میلی گرم بر کیلوگرم پس از ۴هفته و ۰/۲۸میلی گرمبر کیلوگرم پس از ۷هفته شناسایی و اندازه گیری گردید که با توجه به استانداردهای بیشینه مجاز باقیمانده تیامتوکسام (۳میلی گرم بر کیلوگرم) میزان باقیمانده اندازه گیری شده پایین تر از حد استاندارد بوده و مجاز است.

Keywords:

کاهو , بیماری ویروسی TSWV , باقیمانده سموم , تیامتوکسام , ایمیداکلوپراید