تأثیر مواد افزودنی شیمیایی بر خصوصیات رفتاری بتن خود تراکم بخش اول : خمیر سیمان

در دو دهه اخیر بتنی تحت عنوان بتن خود تراکم با ویژگی های خاص اجرایی و کیفی به عنوان یکی از دستاورد ها ی مهم صنعت بتن معرفی گردیده است. ویژگی اصلی بتن خود تراکم نسبت به بتن معمو لی کار پذ یری مناسب آن است . برا ی بررسی ویژگیهای بتن خودتراکم و درک مفهوم خود متراکم شوندگی آگاهی از علم رفتار شناسی بتن خود تراکم ضرور ی می باشد مدل های رفتارشناسی (رئولوژیکی) مختلفی برای بیان رفتار بتن تازه خود تراکم به کار رفته است. از این میان مدل رفتاری بینگهام با توجه به سادگی و دقت مناسب مقبولیت بیشتری یافته است. لزجت پلاستیک و تنش تسلیم دو پارامتر اصلی برای تعریف مدل رفتاری بینگهام در بتن تازه می باشند. بتن خود تراکم در مقایسه با بتن سنتی تنش تسل یم و لزجت کمتری دارد. کاهش تنش تسلیم و لزجت بتن عموما به وسیله افزایش آب و استفاده از مواد افزودنی فوق روان کننده انجام م ی گیرد. کاهش بیش از اندازه لزجت بتن خطر جدایی دانه ها را افزایش می دهد و موجب ضعف در پایداری بتن می شود . در این مقاله که در دو بخش تنظیم شده است به تاثیر مواد افزودنی فوق روان کننده و مواد قوام آور مختلف بر روی لزجت و تنش تسلیم خمیر سیمان بتن تازه پرداخته می شود. چهار نوع افزودنی فوق روان کننده بر پای ه پل ی کربکس یلاتی و دو نوع افزودنی قوام آور و یک نوع افزودنی فوق روان کننده بر پایه نفتالینی در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفته است . لزجت و تنش تسلیم خمیر سیمان با استفاده از آزمایشهای اسلامپ کوچک و مخروط جریان به صورت غیر مستقیم اندازه گیری شده است. تأثیر نوع و مقدار افزودنی شیمیایی بر لزجت و تنش تسلیم خمیر سیمان بررسی شده در این مقاله کمک مؤثری به طرح بهینه نسبتهای اختلاط بتن خود تراکم می نماید. در بخش دوم این مقاله به بررسی تاثیر مواد افزودنی شیمیایی بر مشخصات رفتاری بتن تازه پرداخته می شود

Keywords:

بتن خود تراکم , رفتار شناسی بتن تازه , لزجت , تنش تسلیم , مواد افزودنی فوق روان کننده و قوام آور , خمیرسیمان , آزمایش اسلامپ کوچک و مخروط جریان