یکی از عوامل توسعه فضای سبز شهری وپایداری آن، انتخاب گونه درختی و درختچه ای مناسب و بالا بردن تنوع گونه ای در این فضاهاست. با وجود تنوع گونه ای در فضای سبز شهری علاوه بر افزایش زیبایی محیط و چشم انداز، در صورت مرگ و میر یک گونه، دیگر گونه ها زنده می مانند. بدین منظور تحقیقی در دو بخش انجام پذیرفت. امروزه مدیریت شهری در جهان تحول اساسی یافته است. شهرها مدیریت میشوند تا بتوانند رفاه و آسایش ساکنان خود را تامین کنند. استقرار پارکهای شهری از یک سو به جهت تاثیری که بر کیفیت زندگی شهری و نیل به توسعه پایدار دارند و از سوی دیگر به جهت بار مالی بدون بازگشت سرمایه و سود که برای شهرداریها به جای مینهند، ارزش بررسی گسترده را دارند. علیرغم اهمیت زیادی که پارکها و فضاهای سبز دارند، شیوه ارایه خدمات در آنها به نوعی است که در مواردی نارضایتی افراد را به دنبال دارد. در حالی که یکی از شاخص های ارزیابی مطلوبیت فضاهای تفرجی، میزان رضایتمندی و آسودگی بهرهبرداران در زمانهای استفاده از اینگونه محیط ها می باشد. نتایج نشان می دهد فضای سبز شهری با توجه به کارکردهای اجتماعی و محیط زیستی و نیز جنبه های مالی و اقتصادی خود، یکی از مولفه های مهم در مدیریت شهری و توسعه شهرها است. گونه های مختلف گیاهان در چهار گروه درخت، درختچه، گیاهان پوششی و گل ها یا گیاهان فصلی، دارای ویژگی های خاصی، از حیث سازگاری با اقلیم تهران و نیاز آبی و همچنین دارای نقش های متفاوتی در برآورده کردن کارکردهای موردانتظار از فضای سبز شهری، به ویژه زیباسازی و کاهش آلودگی هوا با تولید اکسیژن هستند.