اهمیت فناوری احتراق بدون شعله

احتراق سوخت های فسیلی تقریبا ۷۰% مجموع مصرف انرژی جامع جهانی را تامین می کند. انتشار مقادیر زیادی آلاینده گازی اکسیدهای نیتروژن و مونواکسید کربن به همراه تاثیر منفی گازهای گلخانه ای بر هوای اتمسفری زمین از اثرات منفی احتراق سنتی میباشد. برای رفع این معضلات، روش های نوین احتراق از حدود سال ۱۹۹۰ میلادی ابداع شدند. از جدیدترین این روش ها، می توان به فناوری احتراق بدون شعله اشاره نمود. این روش مبتنی بر پیش گرمایش سوخت مصرفی و رقیق سازی اکسیژن موجود در هوا (در شعله های پیش مخلوط به صورت همزمان و در شعله های غیر پیش مخلوط به صورت جداگانه) میباشد.از نتایج پیاده سازی این فناوری می توان به کاهش همزمان آلاینده های گازی اکسیدهای نیتروژن و مونواکسید کربن، یک نواختی گرادیان های حرارتی محفظه احتراق و کاهش مصرف سوخت و نویزهای صوتی در دامنه احتراق اشاره نمود.در این مقاله،سعی شده است مفاهیم احتراق بدون شعله، اهمیت،کاربرد و نحوه اجرای آن همزمان با ارائه نتایج پژوهش های سابق در این حوزه انجام شود.

Keywords:

احتراق بدون شعله , احتراق سنتی , سوخت های فسیلی , مونواکسید کربن , اکسیدهای نیتروژن