تبیین سیاست ارفاقی با مجرمین سیاسی

امروزه هدفمندسازی نظام عدالت کیفری، سبب افتراقی شدن دادرسی کیفری و چندگانه و نامتجانس شدن سیاست جنایی در قبال جرایم، بزه کاران و بزه دیدگان گوناگون شده است واکنش عادی جامعه درمقابل مجرمان سیاسی که غالبا تحت تاثیرآرمان های انسانی و نوع دوستی و افکار اصلاح طلبانه، دست به ارتکاب جرایم سیاسی میزنند و هدف، انگیزه و شخصیت آنان با بزه کاران عادی فرق دارد، نمیتواند اثر مثبتی داشته باشد. در واقع دغدغه اصلی این پژوهش پاسخ به این سوال است که دادرسی افتراقی در قانون ۱۳۹۵ جاسوسی، چه اثری در راستای دادرسی افتراقی و یا اعمال نظام ارفاقی در جرایم سیاسی داشته است . این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی و با منابع موجود کتابخانه ای و منابع اینترنتی انجام شده است . یافته های پژوهش تاکید گر این فرضیه است که اثر ماهوی و شکلی ویژه ای در راستای دادرسی افتراقی و یا اعمال نظام ارفاقی در جرایم سیاسی، از جمله افتراق در نوع یا میزان مجازات جرایم سیاسی در مقایسه با جرایم عمومی، پیش بینی موازین افتراقی در اعمال تخفیف، عفو و یا ممنوعیت مجازات های تکمیلی، تبعی و غیره نداشته است.

Keywords:

سیاست ارفاقی , مجرمین سیاسی , قوانین ماهوی و شکلی