اثربخشی مداخلات مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی کاری بر خوشبینی کارکنان

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی کاری بر خوشبینی کارکنان بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان بخش تولید کارخانه تولیدی و صنعتی نهانگل بروجن در بهار ۱۳۹۸ در برمیگرفتند که از میان آنها نفر۳۰ بر اساس شیوه انتخاب و گمارش تصادفی در قالب دو گروه آزمایش و کنترل در مطالعه شرکت یافتند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه جهت گیری به زندگی بود. داده های بدست آمده از طریق روش تحلیل واریانس با اندازه های مکرر با استفاده از نرم افزارspss۲۵مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بطورخلاصه نتایج بدست آمده نشان داد که مداخلات مبتنی بر کیفیت زندگی کاری در افزایش خوشبینی کارکنان موثر بوده است.

Keywords:

کیفیت زندگی کاری , خوشبینی , کارکنان