قرآن صورت کتیبه انسان کامل و انسان کامل تجسم عینی و خارجی آن است. هر دو »کلمه الله«اند؛ یکی کلام تدوینی و دیگری کلام تکوینی خدای سبحان است. عترت طاهره (اهلبیت)، قرآن ناطق اند و در هیچ مرحله از مراحل علمی از قرآن جدا نیستند. چنانکه همه کمالاتی را که قرآن فرموده است، دارند. چرا که در غیر این صورت محذور انفکاک قرآن از عترت یا انفکاک عترت از قرآن لازم می آمد.قرآن و عترت (اهل بیت) دو تجلی از یک حقیقت واحدند که از هم انفکاک و جدایی ندارند. چنانکه در حدیث ثقلین وجود مبارک نبی مکرم اسلام(ص) بر این حقیقت تاکید فرمودند.»اهل البیت« در فرهنگ مسلمانان،اعم از شیعه و سنی معنای خاصی محدودتر از معنای لغوی داردو۱برای افراد مخصوصی علم شده است.اختلافی که وجود دارد به دایره شمول این ترکیب بر میگردد که این افراد مخصوص،چه کسانی هستند؟نزد شیعه و سنی مسلم است که اصحاب کسا،یعنی رسول اکرم (ص)، امیرالمومنین فاطمه، اطهر، امام حسن و امام حسین(ع) که به »خمسه طیبه« نیز مشهورند، مشمول عنوان »اهل البیت« هستند؛ لیکن عده ای از اهل سنت معتقدند که افزون بر این حضرات شامل همسران پیامبر اکرم(ص) نیز میشود و عده ای دیگر قائلند که غیر از همسران آن حضرت، دیگران را هم شامل میشوددر مقابل آنها شیعه معتقد است که افزون بر خمسه طیبه، بقیه ائمه (ع) نیز داخل در این عنوان هستند، هر چند که دوران رسول اکرم(ص) را درک نکرده بودند.